Neapolitański Luca Giordano był niezwykle owocny. Dziś jego dzieło „poruszające się” z pałaców i świątyń znajduje się w wielu muzeach na całym świecie. Przez długi czas wierzono, że jest niczym więcej niż mistrzowskim artystą zdolnym do tworzenia płytkich, brawurowych, monotonnych kompozycji dekoracyjnych, które przygotowały grunt pod kolejne rokoko.
Jednak naukowcy, biorąc pod uwagę specyfikę praktyki tamtej epoki, kiedy wiele zamówień malarza wykonywali głównie studenci i uczniowie, oderwali się od jego twórczości i odkryli wyjątkowego, głębokiego wirtuoza.
Giordano był uczniem Hiszpana Jusepy Ribery, ale był także otwarty na inne wpływy, w szczególności Pietro da Cortona, renesansowi Wenecjanie, a zwłaszcza Veronese. Podążając za zwyczajem środowiska artystycznego, Giordano wybrał się do Rzymu i Wenecji. Malowniczy styl sceny z życia św. Piotra powstał pod wpływem tej podróży.
Przekątne kompozycyjne drastycznie rysują powierzchnię dużego płótna, na pierwszym planie powstaje potężna ulga napiętych ciał ludzkich, promieniując falami energii, powodując drżenie widza z okrutnej tragedii.
Szymon, rybak z Galilei, stał się jednym z powołanych uczniów Chrystusa: „Jezus, patrząc na niego, powiedział: jesteś Szymonem, synem Jonasza; nazwiesz siebie Kif, co oznacza” kamień „. Pod cesarzem Neronem w 64 rne e. Piotr, który już nie był młody, został ukrzyżowany na krzyżu, spełniając prośbę kata: uznając siebie za niegodnego śmierci jako Nauczyciel, poprosił go o ukrzyżowanie do góry nogami.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)