Alexander-Jean DuBois-Drahon jest francuskim malarzem portretowym. Malował płótna w kierunku charakterystycznym dla epoki rokoko – jasny, z ideą wiecznej młodości i piękna, pragnieniem ucieczki od złej rzeczywistości. Bohaterowie Dubois-Drahon byli zawsze eleganccy, piękni i “świezi”.
“Trzy Gracje” – portret zbiorowy dziewcząt, napisany na początku XIX wieku. To czysty rokoko bez domieszki klasycyzmu z jego racjonalizmem i naturą. Najwyraźniej zatem trzy Gracje Drahony są tak eleganckie, przezroczyste i przypominają nieziemskie stworzenia.
Praca zasługuje na podziw. Jest to lekkie płótno z drobnym rysunkiem poszczególnych części, tkanin, draperii. Dziewczyny są delikatne i nieważkie. List artysty jest bardzo gładki.
Osobne uderzenia nie są widoczne, cieniowanie jest prawie lustrem.
Paleta dzieł słodkich i miodowych. Widać, jak dobrze eksponowane jest światło. Jest ciepły i nie ostry.
Skóra łask wydaje się aksamitna. Obfitość “króliczków” na twarzach dziewcząt daje im żywotność i niezbędną objętość. Z punktu widzenia historycznego znaczenia praca zasługuje na uwagę na kostiumy i cechy stylizacyjne włosów dziewcząt.
Niewątpliwie jest to styl Empire, który pochłonął przemysł mody na początku IXI wieku. Airless tło oliwkowe jest tutaj bardzo dobre. Nie wyróżnia się, ale jednocześnie korzystnie podkreśla biel sukienek.
Daje także ciepło pracy. Forma portretu ma kształt okrągły, który bardzo rzadko był wykorzystywany przez autorów, ale korzystnie odcinał puste rogi układu.
Portret pracy Drahona jest rozpoznawalny dzięki wybielonym kolorom i drobiazgowości do najdrobniejszych szczegółów. Idea pracy jest bardzo prosta i nie powoduje pytań. To płótno dobrze się układa w każdym wnętrzu dzięki dyskretnym kolorom i fabule.