Aleksiejew – rosyjski malarz krajobrazowy, słynny rosyjski mistrz krajobrazu miejskiego, w rzeczywistości pierwszy wśród rosyjskich malarzy. Wcześniej artyści bardziej chwalili naturę. jego piękno i kompletność – Aleksiejew uchwycił także miasta jako miejsca, które mogą powiedzieć ludziom znacznie więcej, niż sami znają, nawet bardziej niż niektóre portrety. Zaczął od napisania scenerii.
Ale z czasem stał się sławny i pisał nawet na rozkaz cesarza.
“Trójca-Sergiusz Ławra” – jego dzieło, napisane dla duszy, w jego zwykły uważny, ostrożny i pełen czci sposób. Wydawało się, że zmierzył się z rzeczywistością i położył na zdjęciu – uchwycił jedno miejsce i na swoim płótnie, pozostał niezmieniony przez wiele lat. Trójca-Sergiusz Ławra jest męskim klasztorem, największym w Rosji, nie podlegającym miejscowej diecezji, ale pod osobistym nadzorem patriarchy.
Przez wiele lat brał czynny udział w życiu kraju – na przykład mnisi z klasztoru sprzeciwiali się zwolennikom Fałszywego Dmitrija w czasach kłopotów.
Obraz jest taki sam. nie ma jednak śladów tych lat. Wręcz przeciwnie, wydaje się bardzo lekka – wysokie kopuły, zwieńczone krzyżami, białymi ścianami, tradycyjną architekturą kościelną, małą uliczką, do której płyną wydeptane ścieżki. Niebo jest wysokie jak sufit świątyni.
Złote światło słońca zalewa laur i wypełnia go przeczuciem dobra. W tym świetle trawa na zdjęciu jest jak woda – wydaje się, że gdyby mnich szedł ścieżką, potknąłby się, by przemoczył nogi.
Patrząc na zdjęcie, czuje się, że przedstawione na nim miejsce było święte dla artysty. Napisał to w jasnych kolorach, ostrożnie, jakby bał się, że nie będzie w stanie przenieść jakiegoś ducha na papier, pozbawić miejsca światła, pozostawiając je puste i martwe. Ale ten strach nie był uzasadniony. Światło pozostało na obrazie i pozostanie z nim na zawsze.