Życie najjaśniejszego adwokata Nikołaja Wasiljewicza Nevrewa było niesamowicie tragiczne i nie może budzić sympatii. Patrząc na jego ostrą, obciążającą pracę, uczucie jest tylko nasilone.
Wspaniały malarz, mistrz gatunku historycznego, pod koniec lat 60. nagle przeżywa twórczy i moralny punkt zwrotny. Obdarzony subtelną duszą i podwyższonym poczuciem sprawiedliwości, Nevrev jest brany za satyryczne wyposażenie jego współczesnego społeczeństwa. Obraz „Targowanie.
Scena z życia niewolników. Od niedawnej przeszłości” jest wybitnym dziełem napisanym w gatunku dramatu obrazkowego, żałosnej satyry, demonstrującym obrzydzenie autora wobec „dzikich” zwyczajów właścicieli ziemskich niewolników.
Na zdjęciu widzimy dwóch właścicieli ziemskich, których wygląd, pomimo dobrej dekoracji, powoduje uporczywe uczucie wrogości. Aroganccy, aroganccy, łysi, dyskutują o umowie, w której działa młoda chłopka.
To, co „dotyka” widza, to przede wszystkim niezwykły spokój właścicieli ziemskich, jakby był to przedmiot nieożywionego obiektu. Odsuwając spojrzenie na bok, właścicielka dziewczyny zastanawia się nad czymś, zwiotczały nabywca ekonomicznie położył rękę na chłopu, przekonany, że sprawa zostanie załatwiona.
Dalej spojrzenie ześlizguje się na twarz dziewczyny. Dziś trudno powiedzieć, jak autor to wymyślił, ponieważ kiedy ten obraz wpadł w ręce Trietiakowa, właśnie w tym miejscu dziura była rozdziawiona. Ale przywrócona twarz wyraża protest i świadomość bezsilności, a ciasno ściśnięte usta, nieprzeniknione spojrzenie w przedziale ze złożonymi rękami na piersi, aby podziwiać męskość dziewczyny.
Tłum niewolników w tle to pozbawiona praw obywatelskich masa ludzi, którzy mogą tylko współczuć. Czy to wyróżnia się wśród nich starszy, który wypędził dziewczynę na aukcję. Opasany szarfą stoi milczący, obojętny i niewzruszony – jest wykonawcą władczej woli.
Najbardziej uderzające na zdjęciu jest to, jak bardzo autor był w stanie przekazać informacje o głównych bohaterach! Dekoracja pokoju mówi wymownie o wykształconym gospodarzu – obrazach, książkach, a nawet portrecie wolnomyśliciela Mirabeau, o pewnym siebie gościu – jego swobodnej pozie, niedbale rzuconym na krzesło, postaci dziewczyny – upartym spojrzeniu i protestującej pozie. Możemy czuć każdą postać, buntować się, współczuć, współczuć, podziwiać niemoralny porządek potężnego świata przeszłości.
Obraz „Targowanie” był wielkim sukcesem i wielką porażką dla autora. Odkryta na starym strychu i pojawiająca się na świecie, przyniosła artystce sławę, ale przyćmiła jego inne dzieło, które było niezwykle oryginalne i zręczne. Następnie nie twierdzono, że cierpiał na ostrą potrzebę, co doprowadziło go do rozpaczy i samobójstwa.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)