Większość dzieł Zurbarana z wizerunkami świętych dziewic została zamówiona przez artystę w formie serii i wykonywana głównie przez jego asystentów. W 1647 roku otrzymał zamówienie na 24 takie obrazy dla klasztoru w Limie, kolejne dwa lata później – za 15 dla Buenos Aires.
Praca z św. Małgorzatą z Antiochii została jednak napisana wcześniej i niewątpliwie jest dziełem samego mistrza. Małgorzata z Antiochii – legendarny dziewiczy męczennik chrześcijański.
Jej życie opowiada, że prefekt Antiochii chciał ją poślubić, ale odmówiła, mówiąc, że jest oblubienicą Chrystusa.
Dziewica została poddana okrutnym torturom i uwięziona w podziemnym lochu. Szatan pojawił się w postaci smoka i pożarł go. Ale krzyż, który trzymała w dłoniach, sprawił, że potwór się otworzył, a Margarita wyszła na zewnątrz. Ścięto ją po modlitwie, aby kobiety w ciąży, które do niej przemówiły, mogły bezpiecznie urodzić swoje dzieci, tak jak sama wyglądała bez szwanku z łona smoka.
Margaret była niegdyś czczoną chrześcijańską świętą, ponieważ uważano ją za patronkę kobiet pracujących.
Jednak z powodu braku dowodów autentyczności opowieści w 1969 r. Została ona wykluczona z kalendarza kościelnego. Zurbaran stworzył światowy obraz, który ostro kontrastował z całą strukturą hiszpańskiego malarstwa religijnego z XVII wieku. Jest to praktycznie portret chłopki: przedstawia się ją z psem pasterskim, w słomkowym kapeluszu, z samodziałową torbą z zawiłym ornamentem.
Fakt, że płótno jest święte, można odgadnąć jedynie dzięki tradycyjnym atrybutom – smokowi i książce w ręku – z pewnością Biblii.