Śmierć Ofelii – Eugene Delacroix

Śmierć Ofelii   Eugene Delacroix

Ofelia – charakter tragedii Williama Szekspira “Hamlet, książę duński”, ukochany Hamleta. W przeddzień swojej śmierci Ofelia odbyła długą, trudną rozmowę z Hamletem, zwróciła mu wszystkie prezenty, co bardzo ją rozgniewało. W wyniku tej burzliwej rozmowy Ofelia zdecydowała, że ​​Hamlet jest szalony.

Wracając do ojca, powiedziała: “Jaki urok umarł umysł, połączenie wiedzy, elokwencji…”

Później, gdy Ofelia dowiedziała się, że Hamlet zabił jej ojca Poloniusza, sama straciła rozum. Wtedy wszyscy dowiedzą się, że Ofelia umarła: “… zawiesiła swoje wieńce, zdradziecka suka pękła i trawa, a ona sama wpadła w płaczący strumień. Jej ubrania, rozłożone, niosły ją jak nimfę; tymczasem zaśpiewała kawałki pieśni, jakby nie czuła kłopotów ani nie była stworzeniem urodzonym w żywiole wody, nie mogła trwać tak długo, a ubranie, ciężko uniesione, niezadowolone z dźwięków, zostało wciągnięte w torfowisko śmierci.

To jeden z najbardziej poetyckich opisów śmierci w literaturze angielskiej. Szekspir nie mówi dokładnie, co spowodowało śmierć – czy to był wypadek, czy też popełniła samobójstwo, więc śmierć Ofelii przez wiele stuleci była przedmiotem niekończących się sporów.