Na jego zdjęciu “Separacja” A. I. Korzukhin przedstawia rodzinę właściciela. Na pierwszym planie dzieła matki z synem w ramionach. Jest już dość dorosły, by usiąść na kolanach matki, ale posadziła go w ten sposób, ponieważ mają dużo czasu na rozstanie, a ona bardzo za nim tęskni.
Matka patrzy na syna, aw jej oczach można odczytać niepokój i niepokój, nie chce go wypuścić, ale rozumie także konieczność tego działania. Prawą ręką ściska chusteczkę, oczywiście, aby wytrzeć toczące się łzy. Palec wskazujący dłoni jest podniesiony, można przypuszczać, że w tej chwili daje ostatnie instrukcje swojemu synowi.
Kobieta jest ubrana w różowy prążkowany garnitur, rąbek spódnicy łatwo ukrywa nogi. Chłopiec słucha rady matki, ale jego wzrok jest skierowany na nią. Wydaje się, że nie bardzo się martwi, ponieważ muszą się rozstać.
Nosi długi czarny płaszcz, ciemne spodnie i buty ze skóry lakierowanej. W rękach chłopca trzyma czapkę. Za nim jest marszowa tornister. Stół, przy którym siedzą, pokryty jest śnieżnobiałym obrusem.
Na stole znajduje się zestaw do herbaty i samowar z czajnikiem.
Po drugiej stronie stołu, na czerwonej rzeźbionej kanapie, siedzi oficer – tata chłopca. Uważnie śledzi scenę pożegnania, jakby chciał też coś dodać swojemu synowi. Nie jest jedynym obserwatorem, babcia stoi za matką, która, sądząc po tym, że jest także ubrana i trzyma w ręku torbę, podróżuje ze swoim wnukiem.
Na ścianie powiesić dwa portrety w kręconych ramach. Obok oficera znajduje się krzesło, na którym leży gazeta i laska, którą tęsknił.
Autor wykonał swoje zdjęcie w dość spokojnych tonach, co odpowiada przedstawionej fabule.