„Pasje Pana w odcieniach szarości” uważane są za jedno z głównych dzieł Hansa Holbeina Starszego. Cykl otrzymał tę nazwę dzięki szarej kolorystyce monochromatycznej, wykonanej w technice grisaille, imitującej rzeźbę. To 12 obrazów o najnowszych epizodach ziemskiego życia Chrystusa.
Obraz „Reproach of Christ” pokazuje jedną z ostatnich scen, które składają się na cykl epizodów „Sądu Chrystusa”, po którym Chrystus został ukrzyżowany. Zgodnie z Ewangelią Marka: „… żołnierze zabrali Go na dziedziniec, to jest do pretorium i zebrali cały pułk. I włożyli Go na purpurową szatę, i splotli na nim koronę cierniową; I zaczęli Go pozdrawiać: radujcie się, królu żydowski! I uderzali Go w głowę laską i pluli na Niego, klękając, kłaniając się Mu „.
Chrystus był zwykle przedstawiany na tronie ustawionym na podium, miał koronę cierniową na głowie, ubierał się na fioletowo i trzymał berło trzciny. Wojownicy z zaciśniętymi pięściami gotowi go uderzyć lub uklęknąć przed nim w szyderczym szacunku.
Zgodnie z szeroko rozpowszechnionymi zasadami panującymi na włoskim malarstwie XV i XVI wieku przedstawiano dwóch żołnierzy, z których każdy trzymał laskę lub kij, za pomocą których kładli koronę cierniową na głowie Chrystusa, a te narzędzia w tym momencie tworzą kształt krzyża.
Ukoronowanie Jezusa koroną cierniową, dokonaną przez rzymskich wojowników, było jednym ze sposobów naśmieszenia się z Chrystusa. Korona była starożytnym symbolem siły, władzy i honoru. W starożytności wieńce laurowe koronowały bohaterów i poetów.
Rzymianie przygotowali wieniec cierniowy na laury dla Chrystusa zamiast laurów.
Jeśli chodzi o samą koronę, mistrzowie niemieccy i holenderscy przedstawili kolce o ogromnych wymiarach. A na zdjęciu korona wbiła się w czoło Chrystusa, wydzielając krople krwi.
Hans Holbein Starszy był synem swoich czasów i przedstawiał symbole i atrybuty zrozumiałe dla jego współczesnych. I po raz kolejny upewniliśmy się, że Holbein Starszy nigdy nie stał nieruchomo w swoim obrazowym stylu, był zaznajomiony z kanonami i zwyczajami włoskich artystów, z pewnością znał obrazy wybitnych mistrzów renesansu. Jednocześnie wpływ malarstwa holenderskiego można prześledzić w całej jego twórczości.