Portret N. V. Kukolnika – Karl Bryullov

Portret N. V. Kukolnika   Karl Bryullov

Wraz z poetą i dramaturgiem Nestorem Kukolnikiem Bryullov sprowadził M. Glinkę, który umieścił niektóre ze swoich wierszy w muzyce. Trzy z nich utworzyły coś w rodzaju „braterstwa”, o którym w Petersburgu było wiele żartów.

„Bracia” często organizowali hałaśliwe spotkania z przyciąganiem do nich mniej lub bardziej bliskich ludzi, spustoszeniem, rozmową na wysokim poziomie, pomieszaniem dni i nocy. Cokolwiek to było, to właśnie Kukolnik i Glinka byli najbardziej bliskimi przyjaciółmi Briullova w tamtych latach, kiedy, zgodnie z instrukcjami cara, mieszkał w Rosji. W latach trzydziestych XIX wieku tragedie Kukolnika odniosły ogromny sukces, a dramaturg był zawsze otoczony tłumem wielbicieli jego talentu.

Rozpoczynając tworzenie tego portretu, Bryullov, jak się powszechnie uważa, chciał przedstawić ogólny obraz „bohatera naszych czasów”, z wieloma wielokierunkowymi duchowymi „wektorami” i ich „wypadkową”, którą można zdefiniować jako „romantyczną wątpliwość”. Portret ten był pierwszym prawdziwie psychologicznym portretem w malarstwie rosyjskim.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)