Portret Michaiła Desnitskiego – Vladimir Borovikovsky

Portret Michaiła Desnitskiego   Vladimir Borovikovsky

Michael – wybitna postać epoki Aleksandra. Studiował w Seminarium Trinity. Z uwagi na jego “przedwczesny sukces” Przyjazne Towarzystwo Naukowe, założone przez Nowikowa i Schwarza, umieściło go w seminarium filologicznym; W tym samym czasie uczęszczał na Uniwersytet Moskiewski. Wpływ społeczeństwa bardzo wpłynął na Michaela: przez całe życie odkrył mistycyzm.

Przyjął tylko najlepsze: chęć szerzenia edukacji i dobroczynności.

Był kapłanem w Moskwie i swoimi kazaniami przyciągał wielu słuchaczy. W 1796 r. Został mianowany prezesem sądu. W 1799 roku owdowiał, wziął tonsurę; w 1803 r. otrzymał diecezję Czernihów.

W 1818 r. Został mianowany metropolitą Petersburga, zamiast dogadywać się z Golicynem i skompromitować Ambrożego.

Pracownicy Mikhaila to Filaret Drozdov i Innokenty. Michael zachowywał wszystkie zainteresowania Golicyna, zachęcał swoje kazania do swoich upodobań, ale kilka tygodni przed śmiercią napisał list do Aleksandra przedstawiający niebezpieczeństwa zagrażające kościołowi.

Dzieła Michała zostały ostatnio opublikowane w 1856 – 57, w 16 częściach. Niektóre z nich są ciekawe jako odzwierciedlenie ducha czasu, na przykład: “Rozmowy o wewnętrznym stanie człowieka”, “Obrazy starego, zewnętrznego, cielesnego i nowego człowieka duchowego”, “Praca, jedzenie i pokój ludzkiego ducha” itd.