Od około połowy lat 60. XVIII wieku Piero della Francesca pracował na dworze Federigo da Montefeltro – hrabiego, a od 1474 roku księcia Urbino. Na rozkaz księcia namalowano słynny dyptyk z portretami samego Federigo i jego żony Battisty Sforzy.
Są one przedstawione na tle krajobrazu, widoczne z lotu ptaka.
W alegorycznych kompozycjach na tyłach portretów każdy z małżonków jest reprezentowany, siedząc na triumfalnym wozie, także w tle krajobrazu. Portrety powstały na pamiątkę Battiste Sforzy po jej śmierci w 1472 roku.
Te portrety są jedynymi, które należą do pędzli Piero della Francesca. To prawda, że zalicza się do niego jeszcze kilka prac w tym gatunku, ale jego autorstwo nie budzi wątpliwości, jeśli chodzi o „Portret Federigo i Montefeltro” oraz „Portret Wattisty Sforzy”. Portrety tworzą parę, umiejętnie oprawioną przez wspólną ramę, tworząc w ten sposób dyptyk.
Data pisania portretów jest nadal przedmiotem krytyki artystycznej. Federigo da Montefeltro i Battista Sforza pobrali się w 1459 roku, a niektórzy badacze uważają, że ten „dyptyk” został zamówiony przez mistrza na ich ślub.
Inni historycy sztuki datują portrety z lat 1465-66, ponieważ w jednym z ówczesnych wierszy wymieniony jest portret Federigo de Montefeltro napisany przez Piero della Francesca. To prawda, że autor wiersza nie mówi nic o portrecie swojej żony, więc jest całkiem możliwe, że w tym przypadku mówimy o innej pracy, która nie przyszła do nas. Większość współczesnych historyków sztuki jest skłonna uwierzyć, że te bliźniacze portrety zostały namalowane na pamiątkę Battiste'a, który zmarł w 1472 r., W wieku 26 lat, sześć miesięcy po narodzinach ostatniego, dziewiątego dziecka.
Teorię tę potwierdza fakt, że w podpisie pod portretami wspomniano w przeszłości imię Battista Sforza, a imię jej męża jest w czasie teraźniejszym.