Portret księcia Aleksandra Borisowicza Kurakina – Władimira Borowikowskiego

Portret księcia Aleksandra Borisowicza Kurakina   Władimira Borowikowskiego

Bardzo charakterystyczny dla XVIII wieku. uroczysty portret Aleksandra Borysowicza Kurakina. Borovikovsky starał się podkreślić wysoką pozycję klienta w sądzie. “Wspaniały”, “diamentowy książę”, został wezwany przez współczesnych, był próżny i uwielbiał zamawiać swoje obrazy.

Artysta napisał dworzanina w pełni wzrostu i ze wszystkimi rozkazami. Luksusowa oprawa jest przenoszona za pomocą fajerwerków o jaskrawych kolorach, jasnych, ale harmonijnych. Wiele akcesoriów związanych jest z Pawłem I: jego marmurowe popiersie na stole, ulubiony zamek Michajłowski w tle i na fotelu to płaszcz Zakonu Maltańskiego, którego cesarzem był Wielki Mistrz. Borovikovsky miał szansę napisać samego Pawła I. W 1800 r. Stworzył duży, formalny portret cesarza, nie mniej luksusowy niż wizerunek jego szlachcica.

Alexander Borisovich Kurakin, syn szambelana księcia B. A. Kurakina z małżeństwa z E. S. Apraksiną. W dzieciństwie wychowywał się u Wielkiego Księcia Pawła Pietrowicza. Ukończył edukację na Uniwersytecie w Lipsku.

Po powrocie z zagranicy mieszkał w majątku Nadieżdino w prowincji Saratów. Paweł I mianował go wicekanclerzem i nagrodził zakony św. Włodzimierza i św.

Andrzeja Pierwszego wezwanego. W 1799 r. Został usunięty ze stanowiska wicekanclerza, ale w 1801 r. Otrzymał go ponownie. Za panowania Aleksandra I – kanclerza rozkazów rosyjskich i członka Rady Państwa.

Z udziałem A. B. Kurakina zakończono pokój w Tylży. W latach 1809-1812 ambasador w Paryżu. Kawaler wszystkich rosyjskich zamówień.

Portret jest wyryty przez I. i F. Vendraminiego w XIX wieku i I. S. Klaubera.