Rogier van der Weyden – jeden z najlepszych malarzy portretowych swoich czasów. Niestety, dotarło do nas tylko pięć portretów, z większym lub mniejszym prawdopodobieństwem przypisywanych mistrzowi. Podczas pracy nad portretami Rogier użył technik otwartych przez van Et, który jako pierwszy zaczął tworzyć proste, geometrycznie przejrzyste kompozycje i wolał przedstawiać klientów na nawet ciemnym tle.
Rogier rozwinął te techniki i nadał portretowi intymny dźwięk, starając się odkryć jak najwięcej wewnętrznego świata osoby pozującej dla niego. Na następnej stronie możesz zobaczyć niesamowity “Portret młodej kobiety” należący do pędzla Rogiera. Wydaje się, że przed nami – typowa mieszczanka XV wieku.
Opuszczone oczy, pokornie złożone dłonie. Ale za tą “obowiązkową” pozą – głębią i tajemnicą. Portret młodej kobiety został napisany z jeszcze większą intymnością i ciepłem. Kobieta przedstawiona na tym portrecie patrzy na artystę z bezpośrednim i otwartym spojrzeniem, które mówi o niewątpliwej bliskości duchowej między nimi. Z nie mniejszą uwagą mistrz zbliżył się do męskich portretów.
Przykładem tego jest “Portret Antoniego z Burgundii”.
Możemy również znaleźć wiele portretów w ołtarzach należących do pędzla Rogiera van der Weydena. Zgodnie z tradycją, która istniała w tamtych czasach, Rogir włączył do kompozycji ołtarza portrety dobroczyńców, którzy zapłacili za stworzenie obrazu. Tak więc, po drugiej stronie poliptyku Sądu Ostatecznego, 1445-50 Rogir napisał do kanclerza Rolena i jego żony.
Są przedstawione na kolanach przed Saint Sebastian i Saint Anthony.