Portret „Giuliano Medici” został napisany przez artystę Sandro Botticellego w połowie lat 70-tych. Rozmiar obrazu 54 x 36 cm, drewno, tempera. Botticelli otrzymał pierwszy solidny porządek w 1470 roku: na salę sądową Palazzo dei Mercanti musiał napisać figurę Mocy – alegorię siły moralnej, jednej z siedmiu cnót chrześcijańskich.
Obrazy pozostałych sześciu alegorii zostały zamówione przez Antonio i Piero del Poliolo. Dwa lata później Botticelli dołączył do gildii św. Łukasz, łącząc artystów w bractwie sklepowym. Możesz przeczytać w dokumentach akcesyjnych, że Filippino Lippi, syn Filippo, był wymieniony jako jego uczeń.
Pod koniec przyszłego roku liczba zamówień wzrosła. W kościele Santa Maria Maggiore napisał „St. Sebastian”, aw 1474 roku został zaproszony do Pizy, gdzie zaczął malować kaplicę koronacyjną Matki Bożej w katedrze w Pizie.
Ten fresk nie dotarł do nas, ale sam fakt zaproszenia do innego miasta mówi o wystarczającej sławie Sandro Botticellego jako znakomitego utalentowanego mistrza.
W tych latach Botticelli stworzył wiele portretów członków rodziny Medici i innych. Portrety pędzla artysty wyróżniają się ostrością odtwarzania postaci, subtelnymi, ledwo wyczuwalnymi niuansami wewnętrznego stanu człowieka. Dwa portrety – młody mężczyzna i florencka dama – pochodzą z początku lat siedemdziesiątych.
Portret mężczyzny z medalem Cosimo Medici – w 1474 roku. Nieco później artysta wykonał kilka portretów Giuliano Medici, brata Lorenzo Wspaniałego. 26 kwietnia 1478 r. Podczas spisku Francesco Pazziego Giuliano Medici zginął w katedrze miejskiej podczas Mszy św. Jego bratu Lorenzo udało się uciec.
Na polecenie Lorenzo natychmiast aresztowali wielu z otoczenia Pazziego i powiesili je w oknach Palazzo Vecchio.
Aby zbudować ewentualnych buntowników, Botticelli otrzymał zlecenie malowania portretów spiskowców na ścianach Palazzo. Chociaż porządek nosił tak dziwny charakter, znacznie przyczynił się do sukcesu artysty. Od tego momentu Botticelli zaczął korzystać z mecenatu Medyceuszy, zwłaszcza z Lorenzo Pierfrancesco, kuzyna Lorenzo Wspaniałego, który w 1476 r., Odziedziczył wielki majątek po ojcu, nabył wspaniałą willę w Castello i powierzył mistrzowi jego dekorację.
W Castello Botticelli namalował dwa ze swoich najsłynniejszych obrazów: „Becna” i „Narodziny Wenus”.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)