W 1630 roku malarz Paul Rubens ożenił się po raz drugi po śmierci swojej pierwszej żony. Jego towarzyszem była młoda Elena Furman, na okres ślubu dziewczyna miała zaledwie 16 lat, a Paul miał 53 lata. Różnica wieku nie stała się przeszkodą w tworzeniu dobrej rodziny i narodzin pięciorga dzieci.
Elena Furman stała się muzą Rubensa i przedmiotem reprodukcji na wielu płótnach, nie tylko portretach, ale także gatunkowych na scenach historycznych i biblijnych. Prezentowany obraz jest jednym z pierwszych portretów Eleny Furman. Tutaj żona artysty jest bardzo młodym i kruchym stworzeniem.
Rubens otoczył jej obraz jasnym blaskiem uzyskanym z mieszanki ochry i bieli.
Następnie „światło” pogłębia się do całkowicie czarnego koloru węglowego, co tworzy kontrast między tłem a obrazem Eleny. W ten sposób dziewczyna wydaje się całkowicie realna i teksturowana w samolocie. Dzięki delikatnej wanilii wybranej do pisania ciała i twarzy współmałżonka, jej skóra jest jak przezroczysta porcelana.
Oczy dziewczyny przypominają okrągłe oczy oliwkowej ikry.
Stroik ma złożony wielowarstwowy – haftowany koralikami, ozdobiony aksamitnym kawałkiem na górze, inkrustowany kamieniami i ozdobiony białymi piórami. Włosy Eleny spadają na aksamitne ramiona z małymi lokami z jasnobrązowych włosów. Ubrania są bogato zdobione, a dekoracje są eleganckie i niepowtarzalne.
Każdy drobiazg jest opisany przez artystę posiadającego umiejętności biżuterii.
List Rubensa wygląda nieco sucho i monotonnie. Zachował barokowy styl pisania z dość ciemną paletą. Obraz Eleny wydaje się być nieważkim piórkiem na tle bezpowietrznej płaszczyzny i czarnego połysku.
Patrząc na portret, absolutnie nie chcę myśleć, że Rubensyjskie kobiety stały się standardem tuczonych i wspaniałych łask. Czy Elena jest taka? W żadnym wypadku.