Pień starego cisa – Vincent Van Gogh

Pień starego cisa   Vincent Van Gogh

Obraz „Pień starego cisa” został namalowany w październiku 1888 r. W Arles. To jeden z najbardziej niezwykłych obrazów Van Gogha. Cała uwaga artysty, namiętnie kochającego naturę, próbującego przekazać swoją istotę poprzez kolory, tutaj skupia się niemal na jednym szczególe.

Jakby go podziwiać, Van Gogh starannie identyfikuje każdy odcień koloru na starej korze. Każdy, nawet najmniejszy niuans koloru jest starannie odnajdywany i układany na płótnie. Autor tak bardzo lubi odcienie, że podstawowe kolory obiektów są praktycznie utracone, ustępując miejsca barwnym modulacjom.

Żółty kolor dla Van Gogha oznaczał słońce i życie, ale tutaj raczej tworzy atmosferę pewnego niepokoju, całkowicie wypełniając niebo. Niebieskie odcienie ziemi i trawy są nieco niekompatybilne z żółtym niebem, ale dzięki temu chłodowi Van Gogh przekazuje nastrój jesiennego więdnięcia. Szeroka linia horyzontu z drzewami i małymi budynkami kontrastuje z monumentalnym, masywnym starym pniem, który wypełnia cały pierwszy plan obrazu.

Stary cis, jakby przylegał do ziemi, jego popękana kora pozbawiona jest blasku, a suche gałęzie wznoszone na modlitwie. Próbując przekazać wewnętrzną esencję wszystkiego, co można zobaczyć w naturze, Van Gogh odnajduje piękno w każdym szczególe i ostrożnie przenosi je na płótno.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)