Opuszczony – Sandro Botticelli

Opuszczony   Sandro Botticelli

To zdjęcie jest jednym z ostatnich dzieł Botticellego. Najprawdopodobniej Botticelli zwrócił się do biblijnych słów: “A sługa wyprowadził ją i zamknął za sobą drzwi. A Tamar posypała głowę popiołem i rozerwała kolorowe ubrania, które miała na sobie, i położyła ręce na głowie, więc dalej krzyczała “

Ale niezależnie od legendy, jaką miał na myśli Botticelli, na tym zdjęciu brzmi to jak motyw ludzki, a nawet dzisiaj wygląda nowocześnie.

Prawie całą przestrzeń obrazu zajmuje kamienna ściana, pocięta głębokim łukiem, który kończy się drzwiami z kolcami. Tylko pomiędzy końcami i łukiem łuku widoczny jest mały kawałek niebieskiego nieba. odległe i niezrozumiałe. To jest reszta świata, z której kobieta siedząca na schodku przy ścianie była surowo i okrutnie wygnana.

Pochyliła się, z głową w ramionach, gęstymi kosmykami włosów przypadkowo rozrzuconymi na plecach, twarzą ukrytą za konwulsyjnie zaciśniętymi rękami, małymi bosymi stopami stojącymi na zimnych talerzach.

Kobieta ma białą koszulę, reszta rzeczy jest rozrzucona w pobliżu. Wyrzucona, porzucona, samotna, pozostała przed niezdobytą ścianą przed zamkniętymi drzwiami, które odcięły ją od przeszłości. Postać ludzka wydaje się być dość drobna na tle ścian, wznosząc się wysoko i tłumiąc ją zimnem.