Po lewej stronie jest ścięcie głowy św. Jana Chrzciciela i uwodzicielskiej Salome. Ogólnie rzecz biorąc, kompozycja tryptyku jest nienaganna z narracyjnego punktu widzenia: różne części utworu są ze sobą połączone zarówno tematycznie, jak i przestrzennie, co nie stało się jeszcze typowe dla tego okresu.
A wybór tematu Apokalipsy jest wyjątkowym zjawiskiem w historii sztuk pięknych.
Nigdy wcześniej artysta nie próbował zilustrować całej księgi Objawienia w jednym dziele, nie dzieląc go na osobne sektory. To zdumiewająco szczegółowy obraz, malejący zgodnie z prawami perspektywy. Nie „pada” na widza; prawdopodobnie dlatego niewielu artystów próbowało go naśladować.
Aby w pełni doświadczyć wpływu obrazu, widz musi „wejść do środka” i mentalnie zredukować się na każdym płaszczyźnie; tylko wtedy kataklizmy przedstawione na małej przestrzeni przyjmą ich prawdziwą uniwersalną skalę. Ta wizja jest warta bliższego przyjrzenia się.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)