Złamana geometria wzoru, pozbawiona plastikowych form – główne cechy twórczego dzieła geniusza rosyjskiej awangardy Vladimira Tatlina. Jego „Model” w 1913 r. Jest uosobieniem dziedzictwa Picassa i żywym przykładem kubizmu.
Kobieta Nude, skromnie osiadła na sześcianie pokrytym czerwoną tkaniną. Twarze artysty, które służyły jako model, nie są widoczne, a ty możesz tylko patrzeć na jej figurę i próbować odgadnąć wiek.
Hołdując awangardzie, Tatlin tworzy kobiecy wizerunek za pomocą szorstkiego sposobu pisania, graniczącego z prymitywizmem. Jak gdyby z pamięci lub losowo, skrzynia i wszystkie uroki kobiecego ciała są schematycznie śledzone. „Model” nie jest konkretną kobietą, ale uogólnionym obrazem – po prostu „Ona”.
Specjalny obrót głowy i ustawienie stóp sprawia, że modelka jest doświadczonym modelem, ale najbardziej zwyczajną kobietą, a nie aktorką, a nie tancerką. Postać z nadwagą, bez śladu pięknej postawy, podkreśla artysta z ekstremalną geometrią, która może być równie dobrze przedstawiona zarówno przez kobietę, jak i mężczyznę lub mebel. Model jest bez emocji.
Zaginiona, z dalekim, bezradnym spojrzeniem, czeka na zakończenie dzieła artysty.
Skąpość emocji modelu i zgrubna technika wykonania z lekkim pędzlem artysty są rozcieńczane czystym nasyconym kolorem. Na tym płótnie znajduje się również charakterystyczny trójkolorowy Tatlin, „lazur – ochra – czerwony”. Te zamrożone w jasne plamy sprawiają, że zapominasz o prawdziwym znaczeniu obrazu i odwracasz uwagę widza od przedstawionej tutaj kobiety.
Nie jest ona głównym aktorem dzieła, ale kolor jest jasny i prosty, ale jednocześnie niezwykle odważny i niezwykle przejrzysty.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)