Arcydzieło niemieckiej sztuki renesansu „Młody zając” Albrechta Dürera to jedno z pierwszych dzieł, które ujawnia temat przyrody i styl artysty. Zwierzę jest zabarwione, podobnie jak późniejsza praca „Wielki kawałek łąk”, w sposób hiper palestyński, nadając wiarygodność.
Akwarela zając jest przykładem szczegółowego realizmu północnego renesansu, stylu, który powstał w XV-wiecznym flamandzkim malarstwie. Jednym z najbardziej znanych przedstawicieli tego nurtu był Jan van Eyck.
Albrecht znany jest również ze swoich drzeworytów i wielu rycin, które promował ojciec biżuterii. Ponadto za Durerem znajduje się seria innowacyjnych autoportretów, fascynacja projektowaniem krajobrazu, roślinami i zwierzętami, które powstały podczas podróży po Niemczech i Włoszech. Przy okazji wizyty Dürera we Włoszech dały mistrzowi wyobrażenie o popularnych technikach i trendach renesansu.
W pracach malarza można zobaczyć syntezę idei i technik malarstwa średniowiecznego i sztuki renesansowej.
Do tej pory nie wiadomo, czy Młody Zając został stworzony w całości w warsztacie, czy autor wykonał szkice zwierzęcia na wolności, a następnie zakończył pracę w pomieszczeniu. Niektórzy krytycy sztuki twierdzą, że odbicie ramy okna w oczach zająca może to udowodnić. Jednak autor jest znany z używania odbić jako metody nadawania swoim bohaterom dodatkowej naturalności i realizmu.
Dla wielu ekspertów wydaje się najprawdopodobniej, że Dürer użył wypchanego zwierzęcia do barwienia, po stworzeniu szkiców i notatek na wolności.
Oczywiście realizm zająca robi wrażenie. W tym celu Dürer stosuje złożoną strukturę i imponująco wykorzystuje światłocień. Oprócz tego, że był w stanie podkreślić uszy i włosy na całym ciele modelu, stworzył również efekt ciepłego złotego światła, nadając zającowi witalności.
Początkowo Dürer stworzył zarys figury, a następnie pokrył ją brązową farbą. Następnie, używając kombinacji ciemnych i jasnych uderzeń, pomalował futro akwarelami. Następnym krokiem było dodanie drobnych szczegółów, takich jak wąsy i odbicie okna w oczach.
Po zakończeniu pracy z akwarelami mistrz zastosował szereg uderzeń gwaszem, aby nadać futrze niezbędną strukturę. Na koniec dodano serię białych podświetleń, które dały zwierzęciu objętość.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)