Portret pędzla flamandzkiego malarza Petera Paula Rubensa „Maria Medici jako Bellona”. Rozmiar portretu 276 x 149 cm, olej na płótnie. W latach 1621-1625 Rubens rozpoczął tworzenie cyklu obrazów dla francuskiej królowej Marii Medyceuszy.
Pierwotnie ta seria obrazów była przeznaczona na galerię w Pałacu Luksemburskim w Paryżu.
Ta seria miała być serią podwójną do zaplanowanego, ale częściowo ukończonego cyklu obrazów o życiu króla Henryka IV. Królowa Francji Maria Medici, żona Henryka IV, matka Ludwika XIII, była regentką dla mniejszego króla w latach 1610-1614. Po osiągnięciu wieku Louis nadal rządził w jego imieniu, wraz ze swoim ulubionym, Marszałkiem d'Ancrome.
W 1617 r. D'Ancr został zabity, a Maria de Medici musiała uciekać. Maria Medici dwukrotnie próbowała zbuntować się przeciwko kardynałowi Richelieu, zorganizowała spiski i ostatecznie została zmuszona do opuszczenia Francji na zawsze. Bellona, w mitologii rzymskiej, bogini wojny. Przedstawiono go na rydwanie z mieczem lub plagą, często w środku bitwy.
Bellona była również czczona przez boginię podziemi.
Uważano ją za matkę Marsa, czasami za pielęgniarkę. Od 458 rpne ceremonie wypowiedzenia wojny odbywały się w pobliżu kościoła Bellona poświęconego: głowa kapłańskiego zgromadzenia Fekaliów rzuciła włócznią na stację symbolicznie przedstawiającą kraj wroga. Od I wieku pne Bellona była utożsamiana z Ma, a jej kult nabiera orgiastycznego charakteru.
Od tego czasu obywatelom rzymskim oficjalnie zabrania się brać w nich udziału, a ministrowie bojowej bogini są rekrutowani z obcokrajowców. Kapłani Bellony nosili czarne ubrania i czapki, ich atrybutem był podwójny topór. Wraz z innymi kultami wschodnimi kult Bellona-Ma rozprzestrzenił się w całym Imperium Rzymskim do III wieku naszej ery.