Na powierzchni tablicy napisanej z dwóch stron znajduje się Madonna w formie Królowej Nieba i Królowej Sieny. Po obu stronach są długie uroczyste rzędy aniołów i świętych. Na pierwszym planie są święci patroni Sieny: sv.
Ansany, sv. Biskup Savin, męczennicy św. Kriskent i sv.
Victor Klęcząc, proszą o ochronę kochanki miasta. Za nimi od lewej do prawej: sv. Katerina, sv. Paul and St. Jana Ewangelisty, a na tronie po obu stronach – dwóch aniołów.
Po prawej seria jest zamknięta przez St. Jan Chrzciciel, sv. Peter i sv.
Agnessa.
Drugi rząd składa się z dostojnych aniołów, po sześć z każdej strony. Za tronem są też aniołowie, z głęboką czcią patrzą na Madonnę. Pełny tron z białego marmuru, przedstawiony w całości i inkrustowany stylem kosmosowym, jest jak drzwi świątyni, obejmujący Madonnę po obu stronach, której postać w ciemnoniebieskim płaszczu wyłania się wyraźnie na jedwabnej brokatowej okładce wyszywanej złotem i rzuconej na tron. Jedyną ozdobą płaszcza Madonny jest wąska złota granica, której zwrot jest bardziej miękki i bardziej naturalny niż Madonny Rucellai.
Malownicze odbicia fałd są również bardziej prawdopodobne, nie są już po prostu ozdabiane, ale wyrażają kształty i ruchy. Bardziej naturalne jest pisanie dziecka, siedzącego na kolanach Madonny, jego spojrzenie bezpośrednio na widza, ale on nie błogosławi, ale trzyma swój płaszcz na piersi.
Napis na złotym brzegu cokołu tronu świadczy o głębokiej artystycznej samoświadomości Duccio. Pyta w niej od Madonny o odpoczynek dla Sieny i dla siebie, ponieważ tak pięknie ją przedstawił: MATER SCA DEI / SIS CAUSA SENIS REQUEI / SIS DUCIO VITA / TE QUIA PINXIT ITA „
Z tyłu tablicy znajdują się sceny Męki Pańskiej „.
Do 1505 roku obraz Duccio zdobił główny ołtarz katedry w Sienie. W 1771 roku został rozebrany, oddzielając obrazy szczytów i predelli. Oryginalne kadrowanie obrazu zostanie utracone.
Kształt szczytów i temat ich dzisiejszego malowania nie jest już możliwy do dokładnego odtworzenia.