Obraz jest bardzo złożony, więc naiwne oceny historyków sztuki będą nie na miejscu. Należy wyjaśnić: strój dziewczyny i dlaczego nie gra, ale stroi viol; dlaczego ciemne tło, maestro w ciemności i z zamkniętymi oczami; dziwny stół – prosty, drewniany, pod ciężkim dywanem.
Na tylnej ścianie składa się z płytek ciemnych drzwi, po prawej i lewej stronie obrazu. Na stole, łuk, notatki, jasne i ciemne chusty. Czarny notatnik. Maestro i tylko młody człowiek. Ładna młoda twarz.
Lewa ręka na dole klatki piersiowej, jako miejsce narodzin uczuć. Porusza się w górę wzdłuż białego żabota na klatce piersiowej i wznosi się wzdłuż jego czubka do gardła – rodzi się muzyka. Zamknięte oczy pozwalają odwrócić uwagę od otoczenia, a otaczająca go ciemność przyczynia się do tego.
Muzyk i tylko dziewczyna. Ale przede wszystkim jest samą muzyką: jeszcze nie brzmi, ale jest gotowa do brzmienia.
Aby określić, o co chodzi w muzyce, a właściwie, jaki tekst towarzyszy, należy wspiąć się na strój dziewczyny. Jeśli kompozytor-maestro tworzy dźwięk wewnętrzny, dziewczyna-wykonawca odtwarza go w dźwięku. Ponieważ wszystko świeci.
Jedwabna spódnica, od kolan i poniżej jej koloru, tym ciemniejsza. To pierwsze takty muzyki; przekazują niepewność, niejasne, niejasne uczucia, chaotyczne przenikanie się różnych stanów bez leniwości.
W miarę wchodzenia w ciemne płótno wpadają białe fale, które następnie tworzą szeroki okrąg. To jaskrawa, opalizująca muzyka o słabym, nadziei, marzeniach, fantazjach wizualnych. Namiętne kliny gorsetu czerwonej bluzki stopniowo się w niego wklejają.
Tutaj muzyka mówi językiem namiętności, gdy młode stworzenie ma już przed sobą przedmiot zastosowania – dziewczynę. W tym czasie muzyka nauczyła się już wyrażać język pasji, prowadzić monologi miłosne i dialogi, melodia mogła wyrażać emocje.
Rozprzestrzenianie się na rękawach czerwonego puffa prowadzi do białych mankietów, nagich łokci i dłoni, a na górze do czarnego futra opalizującego kołnierza i nagiej szyi. W białych mankietach przypuszczam, że zobaczę uspokajającą namiętność, która ma szansę dotknąć gołych rąk; w futrzanym kołnierzu – moment wybuchowej akcji namiętności podczas podejścia fizycznego. W otwartej szyi – kobiece ciało. Następna jest fryzura z wałkiem do włosów. Włosy są niewrażliwe…
Może chodzi o koniec życia? Mamy przed sobą zarówno muzyczny akompaniament śpiewu, jak i słowa piosenki oraz okresy zbliżenia w życiu dwóch młodych muzyków.
Muzyka – wsparcie dla śpiewu, elastycznych i specyficznych obrazów stanów psychicznych i przejawów pasji. Uważam, że należy znaleźć utwory z tego okresu, a ich tekst pozwoli na dokładniejsze ujawnienie obrazu. W stole z dywanem widzę wnękę i baldachim zasłon ukrywających tajemnice zakochanych w ciemnej przestrzeni.
Uwaga Historycy sztuki nazywają narzędzie obrazem lutnią, ale lutnia to oskubany instrument, jak gitara. Oto pionowa pozycja ukłonionej altówki.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)