Lato – Alphonse Mucha

Lato   Alphonse Mucha

Praca Alfonsa Muchy, “Lato”, jest przykładem wirtuozowskiej techniki płaskiego druku. Jest to dość skomplikowany proces składający się z kilku etapów tworzenia dzieła sztuki. Gdyby nie oryginalne dzieło autora, wybitny sposób jego tworzenia, widz mógłby śmiało stwierdzić, że “Lato” jest napisane akwarelą lub gwaszem na papierze lub tekturze.

Technika wykonania jest taka, że ​​odstępy między wyraźnymi konturami rysunku są identyczne jak w przypadku emalii. Jubilerzy wykorzystują tę technologię do tworzenia kolekcji szkliwa lub szkliwa. Alfons Maria Mucha, będąc nie tylko malarzem, ale także doskonałym jubilerem, zrealizował swoją wiedzę w zakresie prezentacji obrazów drukowanych. “Lato” wyróżnia się na tle sezonowej serii kolorów i bogactwa.

Zwróć uwagę na wieniec dojrzałych maków. Ze względu na fakt, że ten kwiat symbolizuje narkotyki, widz jest oczarowany opiumowym charakterem pracy. Nie można zrozumieć, o którym miesiącu opowiada artysta, ponieważ maki kwitną od końca maja do końca sierpnia.

Wyczerpana ciałem gorącej dziewczyny daje środek lata. Piekło znika, niebo jest szare, a chmury są zabarwione purpurą odchodzącej gwiazdy. Summer opuściła bose stopy w chłodnej wodzie. Element wody jest lustrem i łączy się z horyzontem.

Zamazany plan kontrastuje bohaterkę z kontrastem, tworząc iluzję obecności. Wspaniała historia żywi się dziwnymi roślinami – wynalazkiem Alphonse'a. Trudno zrozumieć, że oddział wspiera słabą dziewczynę.

Liście są rzeźbione, a pnącza otaczające kobiecą rękę przypominają dzikie winogrona.

Liście zaczynają już wysychać, turzyca nabiera rozmytego spadku zieleni. Wszystko umiera z upału… Paleta “Summer” jest ciepła z nutką zimnej mięty. Farby układają się przezroczysto, jakby były zmieszane z wodą.

Pierwsze wrażenie obrazu jest podobne do ospałości przed snem w południe. To słodki, owocowy smak na języku, tak soczysty i lepki. To wszystko jej wina, bohaterka fabuły.

Brązowe oczy pełne zmęczenia i spokojnej popołudniowej sjesty. Dziewczyna ma dość, zadbana z letnią opalenizną i kusi uciążliwym spojrzeniem.

Znajomość kobiecych sztuczek i metod uwodzenia zdradza doświadczenie Alfonsa Marii i jego wiek. W wieku trzydziestu sześciu lat autor zręcznie bawi się postaciami i wybrykami uwodzicielki. Jego dziewczyna Leto jest bezczelna i kapryśna.

Młoda Wiosna dojrzała i wpadła w duszną dziewicę.