Pod koniec życia Blake otrzymał od swojego przyjaciela malarza akwareli Johna Linnella zamówienie na ilustrację biblijnej Księgi Hioba. Blake stworzył dwadzieścia jeden ilustracji do Księgi, które wydrukowano w 1726 roku.
Hiob był nienaganny, sprawiedliwy, bojący się Boga i usunięty ze zła. Był bogaty, szczęśliwy, szanowany i szanowany przez wszystkich. Szatan zaczął przekonywać Boga, że pobożność Hioba przychodzi, ponieważ Pan go chroni i sprzyja mu we wszystkich jego czynach.
Postanowiwszy spróbować Hioba, Pan pozwala szatanowi zniszczyć jego bogactwo i rodzinę: całe bogactwo Hioba zostało natychmiast zniszczone, a jego dzieci zginęły. Ale to nie sprawiło, że Job narzekał na Boga. Wtedy szatan uderzył go trądem na całym ciele.
Potem Job został wypędzony z miasta; ubrany w łachmany, głodny, cierpiący, siedział samotnie na stosie popiołu. Nawet jego żona odmówiła kontaktu z nim – zmęczona niekończącymi się skargami i nieznośnym cuchnącym duchem emanującym z męża. Usłyszawszy o cierpieniach Hioba, przyszli do niego jego najlepsi przyjaciele – Elifaz Temanita, Bildad Szuhejanin i Sofar Naamita.
Długo rozmawiali z Hiobem, próbując mu udowodnić, że jeśli Pan zesłał na niego tę straszną karę, to znaczy, że on lub jego dzieci zgrzeszyli w jakiś sposób. Potem młody człowiek wystąpił z podobnymi atakami, pewien Elihu, syn Barachela.
Ostatecznie Pan odpowiedział Hiobowi od burzy, potwierdzając, że Hiob mówił o Nim, a jego przyjaciele nie.
Na górze zdjęcia są cztery śpiewające anioły. Pod nimi, Pan Wszechmogący jest reprezentowany przez wyciągnięte ramiona na boki. Poniżej, oddzielony od Boga zasłoną warunkową, został umieszczony Job, po prawej – trzej jego przyjaciele, po lewej – młody mężczyzna Elihu.
Wszyscy z lekko cofniętymi głowami słuchają Pana z czcią.