Fabuła tego obrazu została wykonana przez Iwanowa z Biblii, z Księgi Rodzaju. Vinocherp i piekarz chlebowy – dziadkowie egipskiego faraona, zostali uwięzieni w lochu, w którym zmarł Józef. Kiedyś poprosili go, by zinterpretował ich marzenia. Józef przepowiedział wyzwolenie lokajowi: „…
Za trzy dni faraon podniesie twoją głowę i przywróci cię na twoje miejsce”. A piekarzowi – śmierci: „… Po trzech dniach faraon oderwie od ciebie głowę i zawiesza cię na drzewie”.
Słowa Józefa doprowadziły do uniesienia jednego z nich, drugiego do grozy. „Rozpacz pierwszego, radość drugiego i zimna krew, w połączeniu z pewną wewnętrzną elewacją pięknego Józefa – są przedstawiane przez artystę z niesamowitą prawdą” – pisała prasa o obrazie.
Wyrok losu zabrzmiał z ust Józefa, którego ręce, podobnie jak łuski, jeden wzniósł się, drugi w dół. Patrzy na świat obojętnie i beznamiętnie – w końcu Los nie dba o to, kto powstanie i kto upadnie. Bohaterowie samego obrazu – piekarz i podczaszy, w rzeczywistości są reprezentowani przez artystę jako bliźniaki, jest to zasadniczo ta sama osoba, w jednym przypadku zniekształcona grymasem rozpaczy, w drugiej – oświecona i szczęśliwa.
Ciemność wypełniająca przestrzeń, poszczególne detale, uchwycone przez jasne światło, zwiększają intensywność i dramat sceny.
Obraz został bardzo dobrze przyjęty w środowisku akademickim i oceniony w druku. „Jeśli Iwanow zrobi krok naprzód, wkrótce stanie się jednym z naszych najlepszych artystów” – napisał jeden z krytyków. Za tę pracę Iwanow otrzymał duży złoty medal i otrzymał prawo podróżowania za granicę.