Żona Potyfara oskarża Józefa – Rembrandta Harmensa Van Rena

Żona Potyfara oskarża Józefa   Rembrandta Harmensa Van Rena

Historia biblijnego patriarchy Józefa jest opisana w Genesis. Nawet w domu rodzicielskim Jakuba i Racheli ich ukochany syn Józef działa jako marzyciel. Ojciec Józefa odróżnia go od braci i zazdrosny o swoją szczególną pozycję i piękne ubranie, sprzedają Józefa w niewoli podróżnikom karawan do Egiptu.

W Egipcie Józef służy jako niewolnik bogatemu szlachcicowi Potipharowi, szefowi ochroniarzy faraona.

Potiphar ufa Józefowi całym swoim domem, ale żona Potyfara wkracza w jego czystość, a Józef ucieka, pozostawiając swoje ubranie w rękach kobiety. Żona Potyfara, zakochująca się w Józefie i nie osiągająca wzajemności, oskarża go o gwałt. W więzieniu, do którego posłano Józefa, piekarz i carski piekarz są z nim. Józef interpretuje ich sny, według których piekarz zostanie stracony, a piekarz zostanie wybaczony po trzech dniach.

Proroctwo Józefa się wypełnia, a kamerdyner wspomina go, gdy egipskim kapłanom trudno jest zinterpretować marzenie faraona o siedmiu tłustych krowach pożartych przez siedem chudych i siedem dobrych kłosów pochłoniętych przez szczupłe. Józef, wezwany z więzienia, interpretuje sen jako przeczucie, że po kolejnych siedmiu latach dobrego żniwa przyjdzie siedem lat złych żniw. Radzi on faraonowi, aby wyznaczył powiernika do tworzenia zapasów na czas głodu.

Faraon mianuje Józefa powiernikiem, faworyzuje go swoim pierścieniem, podaje mu imię egipskie, aw żonach egipskiego Asnefa, córkę kapłana z Heliopolis.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)