Idź – Diego Velasquez

Idź   Diego Velasquez

Płótno można podzielić na dwie części. Na pierwszym planie tkacze wykonują swoją cichą pracę, aw drugim – ich działalność – duży dywan na ścianie przedstawiający scenę o tematyce religijnej. Pośrodku pracy obraz jest w pełnym rozkwicie, nie zatrzymując się na sekundę.

Obraz jest pełen dynamiki – każdy tkacz jest zajęty własną działalnością.

Jeden zbiera upadłe nici na podłodze, drugi – z podwiniętymi rękawami, obraca nowe dzieło sztuki. Najprawdopodobniej artysta chciał pokazać swoją pasję do procesu pracy z podwiniętymi rękawami. Naprzeciwko kobiety z podwiniętymi rękawami siedzi oczywiście starszy tkacz, bezczynnie prowadzący rozmowę z młodym upośledzeniem. W pobliżu staruszki, jakby czując doświadczenie życiowe i dobro, które z niej pochodzi, kot domowy osiadł u jej stóp.

Velazquez przedstawił zwykłe miejsce pracy bez ozdób i patosu.

Brak ruchów teatralnych, tylko dokładne i pewne ruchy tkaczy. Przez ilość światła w pomieszczeniu można założyć, że pracownicy byli opóźnieni do późnego wieczora. Na ich zmęczoną formę wskazuje również abstrakcja z pracy starszej kobiety i złotej rączki, która pozwoliła na małą pogawędkę pod koniec dnia.

Kilka słów na temat gobelinu w tle.

Artysta przedstawił moment gniewu Pana, kiedy przemienił Arahnę w pełzającego gada. Niektórzy historycy uważają, że w tym momencie Velázquez chciał ujawnić polityczną grę Hiszpanii, która w przeważającej mierze dowodzi ludźmi. Tak więc obraz należy do najlepszych dzieł sztuki tamtych czasów.