To – historia rozgrywa się w starożytnym Rzymie, podczas drugiej wojny punickiej. Druga wojna punicka – konflikt militarny między dwoma koalicjami, na czele z Rzymem i Kartaginą, dla hegemonii na Morzu Śródziemnym.
Oficjalną przyczyną wojny było oblężenie i zdobycie hiszpańskiego miasta Sagunta przez kartagińskiego dowódcę Hannibala. Po tym Rzymianie wypowiedzieli wojnę Kartaginie. Początkowo armia kartagińska pod dowództwem Hannibala pokonała wojska rzymskie.
Najważniejszym ze zwycięstw Kartagińczyków jest bitwa pod Cannes, po której Macedonia przystąpiła do wojny po stronie Kartaginy. Jednakże Rzymianie wkrótce mogli przejąć inicjatywę i rozpocząć ofensywę. Ostatnią bitwą wojny była bitwa pod Zamą, po której Kartagina poprosiła o pokój.
W wyniku wojny Kartagina straciła cały swój dobytek poza Afryką.
Na początku 209 roku Scipio zdecydował się na nagły atak na bazę Kartaginy z lądu i morza. Pozostawiając około 3000 silnych garnizonów dowodzonych przez Marka Silana, Scipio maszerował na południe z 25 000 żołnierzy na wiosnę. Przyjaciel Scypiona, Gnei Lelius, dowodził flotą 300 statków. Cel znajdował się na wąskim półwyspie, więc postanowiono zbudować fortyfikacje.
Następnego ranka drabiny szturmowe oparły się już o ściany, ale Rzymianie zostali odparta przez rzekomo oddział wysłany przez dowódcę garnizonu, Magona.
Podczas trzeciej próby Lely wylądowała marynarzy w porcie, aby pomóc piechocie. W końcu Magon został otoczony, a Scypion wydał rozkaz zatrzymania rzezi. Zdobywszy nową Kartaginę, Rzym otrzymał dodatkowe jedzenie, kopalnie srebra i port – przyczółek dla dalszych postępów na południe.
Mieszkańcy miasta Scipio pozostawili wolne, 2 tys. Rusznikarzy otrzymało obietnicę wolności, jeśli będą pracować nad Rzymem. Wśród więźniów była jedna piękna dziewczyna. Żołnierze, wiedząc, że Scipio spojrzał na nią, przyprowadzili ją do niego, ale Scipio, dowiedziawszy się, że dziewczyna kocha pewnego hiszpańskiego przywódcę, Allucia, przedstawił jej go.
Kiedy rodzice dziewczynki przyszli w odpowiedzi na Scypiona i przynieśli okup, aby Scipio pozwolił jej odejść, Scipio okazał hojność i, oddając dziewczynę, postawił warunek, że pieniądze z okupu powinny być jej posagiem na weselu z Alluce. Z wdzięcznością Allucius i 1400 wojowników z jego plemienia dołączyli do armii Scypiona.
Wydarzenia te posłużyły za fabułę obrazów niektórych artystów o nazwie “Hojność Scypiona”.
Karel van Mandre namalował to dzieło na miedzi, na białej podstawie, która nadaje kwiatom większą intensywność. Odwrotna strona miedzi jest również ozdobiona alegorią przyrody.