“Hina Tefatou” lub “Moon and Earth” poświęcona jest, podobnie jak wiele dzieł Gauguina, przeszłości Tahiti. Przepełniony mistycyzmem i magiczną mocą, jest kolejnym przejawem głębokiego zainteresowania malarza kulturą i religią tahitańską.
Na płótnie widz widzi dużą postać nagiej, ciemnoskórej kobiety z odwróconym tyłem. Gasi pragnienie ze źródła. Woda wlewa mały wodospad na klatkę piersiową mężczyzny. Postać mężczyzny przypomina posępne i surowe posągi Inków.
Jest zimny i spokojny. Postać kobiety kontrastuje ze statycznym obrazem człowieka – ciepło i światło emanują z jej ciała dzięki małym uderzeniom czerwonego koloru schodzącym z góry na dół przez ciało.
Fabuła obrazu została zainspirowana tekstem Gauguina z książki o legendach tahitańskich “Noah Noah”, która opowiada o rozmowie dwóch bóstw – Hiny i Tefatou. Hina, bogini Księżyca, poprosiła boga Ziemi, aby wskrzesił ludzi po ich śmierci, na co Tefatou odpowiedział zdecydowaną odmową: “Człowiek umrze, roślinność umrze, jak również ci, którzy się nią żywią. Ziemia umrze… Życie się skończy, nigdy więcej nie odrodzić się. ” Wtedy Hina odpowiedziała, że bóg Ziemi może robić, co mu się podoba, wskrzesi księżyc.
Na zdjęciu jest wiele elementów alegorycznych. Cała kompozycja jest podporządkowana skupieniu się na dwóch figurach ze szkodą dla realizmu. Płaski obraz daje jeszcze większy efekt dekoracyjny, a jasne kolory uzupełniają ten efekt.
Nietrudno sobie wyobrazić, jak ciekawe są mity i legendy ludu tahitańskiego w europejskim Gauguinie. W nich znalazł wyjątkową oryginalność, odmienność od wszystkich znanych mitów i tematów religijnych kontynentu, i to właśnie ta kultura Tahiti była nieocenionym niewyczerpanym źródłem, z którego mistrz niestrudzenie czerpał inspirację.