Gwiazdy zawsze przyciągały Muncha, służyły jako tajemniczy przedmiot jego twórczego uwielbienia. Napisał kilka obrazów połączonych wspólnym tematem. Jednym z nich jest “Gwiaździsta noc”.
Dokładniej, nie jeden, kilka z nich. Munch miał jedną cechę – pisać swoje płótna w różnych odmianach. Stało się to z tym zdjęciem.
“Gwiaździsta noc” 1922 r. Została złapana w księżycową zimową noc. Ten widok był znany artyście, ponieważ jest to niebo z okna jego domu. Ale to nie umniejszyło miłości Muncha do tajemniczego gwiaździstego nieba.
Wyraża się to w sposobie, w jaki autor opisuje szczegóły swojego stworzenia: zaspy pod jego stopami są niedbale oznaczone, bez większego wysiłku, ale niebo z migoczącymi gwiazdami całkowicie uchwyci oko.
W tym samym czasie Munch nie szuka samotności. Wypełnia obraz światłem pochodzącym z okien odległych domów, co dodaje fabule trochę ciepła. Jest zmieszany z blaskiem księżyca, a ta fuzja jest podstawą widmowej i tajemniczej natury.
Dominujący niebieski kolor i jasnozielone eksplozje na nocnym niebie dodają witalności i emocjonalnej otwartości na pracę.
Czuje się, że artysta nie dążył do jasności doświadczeń, przepisując otaczający go świat na obrazie. Od niej raczej oddycha spokojnie i szczerze, sprawia, że myślisz głęboko o dziwności życia. Pomimo pozornej prostoty i dziecinnego stylu pisania, prawdziwy koneser rozumie, że obraz został wykonany ręką mistrza, profesjonalisty i geniusza.
Całe jego życie, Munch, ze słów współczesnych, należało tylko do sztuki. Nie miał życia osobistego. Ponadto, po serii niepowodzeń, Munch wyprzedził psychozę depresyjną, z której był leczony przez długi czas w specjalistycznym szpitalu. Talent Munch z pewnością przyznał, pomimo stanu umysłu.
Artysta zmarł na własnym krześle z tomem Dostojewskiego w rękach.