Hans Holbein Młodszy – niemiecki malarz północnego renesansu. Jeden z pierwszych artystów, którzy skupili się na tematach świeckich, a nie religijnych. Tak więc Holbein zdobył publiczność nie tylko w swojej ojczyźnie, ale także za granicą.
Jego kariera zaczęła się rozwijać w 1515 roku, kiedy wraz z bratem przeprowadzili się do Bazylei, centrum kulturalnego i miasta uniwersyteckiego. To wydarzenie wpłynęło na jego przyszłą karierę, ponieważ dało znaczący impuls do rozwoju malarskiego talentu początkującego artysty. Zapoznany z Erazmem z Rotterdamu, największym naukowcem, nazywanym „księciem humanistów”, Hans Holbein otrzymuje pierwsze duże zamówienie na ilustrację książkową.
Jednocześnie maluje portret Erazma z Rotterdamu, który natychmiast przynosi mu sławę. Na tym obrazie udowodnił, że jest innowatorem, świadomie porzucając gotycką tradycję pisania, która do tej pory dominowała w malarstwie niemieckim XVI wieku. Obrazowa praca mistrza ma charakterystyczne modelowanie plastyczne, więc jego stylu nie można pomylić z innymi autorami tego okresu.
Pierwszą rzeczą, która przychodzi do głowy, gdy patrzymy na portret naukowca, jest skrupulatność, dokładność i powściągliwość samego autora.
W portrecie nie ma śladu fikcji, więc dokładnie wszystko jest narysowane. Nic dziwnego, że Holbeina nazywano mistrzem rysowania, a nie malowania. Przed podjęciem pracy dokładnie namalował portret, wypełniając go niezbędnymi szczegółami, a następnie zaczął rysować obraz.
W portrecie artysty twarz Erazma z Rotterdamu jest pełna godności i spokoju.
To płótno było jednym z najważniejszych dzieł okresu bazylejskiego w jego twórczości. Specyfiką transmisji rzeczywistości nieodłącznie związanej z Holbeinem jest realizm mistrzostwa artysty i brak emocjonalnej kolorystyki w portretowanych osobach. Gatunek portretowy to obszar malarstwa, w którym Holbein został zrealizowany jako artysta.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)