Don Juan Calabasas – Diego Velasquez

Don Juan Calabasas   Diego Velasquez

Niezbędnym atrybutem dziedzińca Filipa IV – podobnie jak każdy królewski dwór średniowiecznej Europy – byli błazny i krasnoludy, które trzymano tu dla zabawy. Wśród nich byli zawodowi błazny i ludzie „obrażeni” z natury. Służąc na dworze, Velázquez często pisał błaznów i krasnoludów.

Na przełomie lat 1630-1640 stworzył słynną serię czterech obrazów.

Bohaterami trzech z tych prac były krasnoludki. „Portret Francisco Lescano” przedstawia nam nieszczęśliwego mężczyznę, który cierpi – z powodu wszystkich objawów – na zespół Downa; „Don Juan Calabasas” – garbus, uśmiechnięty z bezsensownym uśmiechem.

W tych pracach nie ma cienia kpiny lub obrzydzenia – są one pisane z oczywistą czułością i współczuciem. Ten fakt wiele mówi o charakterze samego autora.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)