Malarstwo flamandzkiego artysty Bartholomeusa Sprangera „Diana and Acteon”. Rozmiar obrazu to 72 x 54 cm, olej na płótnie. Obraz oparty jest na słynnym micie nieszczęsnego łowcy Acteona.
Młody człowiek, który widział piękną i nagą kąpiel w bogini, w gniewie, Diana zamieniła się w jelenia, który został rozdarty na kawałki przez własne psy.
Diana, w mitologii – starożytna włoska bogini światła i księżyca, czczona przez różne ludy włoskie. Podobnie jak inni włoscy bogowie, Diana była utożsamiana z greckim bóstwem – Artemisem, którego kult wkrótce znalazł dostęp do Rzymu. Atrybuty Diany, podobnie jak wszystkich bogów światła, miały łuk i strzały, i jak bogini nocy – pochodnia.
Jako personifikacja jałowego księżyca, Diana była uważana za dziewicę.
Towarzysz nimf, surowo karząc wszelkie obelgi skromności, patronka myśliwych, Diana jednocześnie i patronka gry. W sojuszu z Apollo jest karą pychy i zarozumiałości ludzi, którzy przekraczają granice wskazane przez bóstwo. Podobnie jak Apollo, Diana zabija ludzi, zwłaszcza kobiety i dzieci, strzałami i wysyła choroby ludziom i zwierzętom. Diana była przedstawiana albo w długiej sukience damskiej, albo z podwiniętą tuniką dla wygody polowania.
Zwykle ma kołczan na ramionach i łuk lub pochodnię w dłoniach.
Często w pobliżu Diany jest łania lub pies. Na niektórych obrazach bogini siedzi na łani, na innych, wraz z Apollo, jeździ rydwanem ciągniętym przez jelenia. Najbardziej znanymi świątyniami Diany były: święty gaj nad jeziorem Nemi, gdzie obok niego czczono demona Verbiusa, oraz świątynia założona przez Serviusa Tulliusa na wzgórzu Awentyn.