Co nowego (Dwóch Tahitańczyków) – Paul Gauguin

Co nowego (Dwóch Tahitańczyków)   Paul Gauguin

Przybywając na Tahiti, Gauguin odkrywa zupełnie nową estetykę, która brzmiała zgodnie z jego pomysłami na kolor, historię i technologię. Czując wolność jako mężczyzna, zaczął tworzyć jako wolny artysta. Jednym z najbardziej charakterystycznych obrazów pierwszego tahitańskiego okresu twórczości jest obraz “Two Tahitians” lub “Parau api?”, Który tłumaczy z lokalnego języka “Co nowego?”.

To pierwsze dzieło Gauguina, w którym tahitańskie kobiety są pokazywane z bliska. Wcześniej utalentowana ręka mistrza stworzyła już Plotki, Marzenia i Ognisty Taniec, ale wszystkie te zdjęcia przygotowały widza na pojawienie się Para-Api.

Na zdjęciu widzimy dwie kobiety ubrane w jasne, przestronne sukienki. Ich postawy są zrelaksowane i zrelaksowane. Taka prostota i naturalność zawsze przyciągała malarza.

Jedna z kobiet jest pokazywana widzowi z tyłu, tylko niedbały obrót głowy pozwala jej przynajmniej trochę zmierzyć się z twarzą.

Włosy bohaterek wypisane są w niesamowity sposób – błyszczące, świecące w słońcu, tworzą niezwykłe egzotyczne twarze dziewcząt. Kolor czarnych włosów wyznaczają przeplatane jasne łuki – czerwone w jednym i żółte w drugim.

Na Tahiti malarz rozwinął jedną z głównych cech swojej unikalnej stylistyki – obecność w pracach jasnych elementów kolorystycznych, wyrażonych kolorowych wzorów, kolorów i innych podobnych elementów. W tej pracy ten trend uosabia strój jednej z bohaterek – śnieżnobiałe kwiaty na jasnoczerwonej spódnicy niezmiennie odwracają uwagę na siebie.

Starając się skupić na egzotycznych bohaterkach, autorka nie tylko uczyniła pierwszy plan większym, ale także bezosobowym. Tło obrazu jest reprezentowane nawet w kolorze żółtym z ciemnymi paskami w górnej części dzieła.

Dwie dziewczyny są zafascynowane niespieszną rozmową – po wygodniejszym siadaniu nie patrzą na widza, ich spojrzenie jest pełne zamyślenia, przytwierdzone do boku lub prostaty. “Co nowego?” – pytanie unosi się w powietrzu, jako główne znaczenie treści, jako leitmotif fabuły obrazu.

Dziś obraz z fabułą przesłuchań jest wystawiany w Niemczech.