Portrety dzieci Chardina wciąż podziwiają widzów. Dzieci owinięte w niewygodne „drewniane” kamizelki i ciężkie sukienki wciąż wyglądają prosto i mobilnie. Pracując nad portretem dziecka, Chardin wolał przedstawiać dziecko „w akcji”, angażując się w jakąś działalność.
Eksponując portrety dzieci, ponownie nazywał je zazwyczaj „portretami”, ale scenami rodzajowymi.
Takie „sceny” w twórczym dziedzictwie Chardin obfitują. Należą do nich na przykład zdjęcie „Chłopiec z Yula”. Został pokazany w Salonie w 1738 roku i od razu stał się tak popularny, że artysta napisał kilka kolejnych prac, zmieniając temat gry chłopca na szczyt.
Powyżej można zobaczyć kopię „Chłopca z Julą”, wykonaną przez autora w 1741 roku.
Ryciny z portretów dzieci Shardenovskiya, z reguły dostarczane z podpisem treści moralizujących, były również w stałym popycie. Tak więc na grawerowaniu wykonanym przy pomocy „Chłopca z Yule” czytamy: „Poddając się całkowicie w ręce Losu, człowiek zamienia się w nieskończenie wirujący top”. Czy muszę powiedzieć, że Chardin nie miał nic wspólnego z maksymami moralnymi tego rodzaju?
Następna strona zawiera obrazek „Dziewczyna z falbanką”, napisany przez mistrza w parze „House of Cards”.
Ten portret małej dziewczynki, zaczerwienionej od gry w lotka, jest niewątpliwie jednym z arcydzieł francuskiego malarstwa rodzajowego XVIII wieku. Godne uwagi są także „obrazki edukacyjne” Chardina, które obejmują w szczególności „Modlitwę przed obiadem”, gdzie artysta wyraźnie wyraża swój punkt widzenia na problem „wychowania dobrych obyczajów”, który tak bardzo dotyczył ówczesnych filozofów.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)