Chios Massacre – Eugene Delacroix

Chios Massacre   Eugene Delacroix

Artysta poświęcił również ten obraz Grecji – istniała jego własna “Guernica” – wyspa Chios, kiedy tureccy janczarze zostali wycięci bez litości zarówno dla dzieci, jak i osób starszych. Napisał w swoim dzienniku: “Postanowiłem napisać scenę do masakry w salonie na wyspie Chios”. Ta praca jest pełna prawdziwego, niesamowitego dramatu.

Grupy umierających i wciąż pełnych mocy mężczyzn i kobiet w różnym wieku, od idealnej pięknej młodej pary w środku do postaci na wpół oszalałej starej kobiety wyrażającej skrajny stres, i młoda matka umierająca obok niej z dzieckiem na piersi jest po prawej stronie.

W tle jest Turk, depczący i siekający ludzi, przywiązany do zadu konia, młoda Greczynka. Wszystko to rozwija się na tle mrocznego, ale spokojnego krajobrazu. Natura jest obojętna na rzeźbienie, przemoc, szaleństwa ludzkości.

A człowiek z kolei jest bezwartościowy przed tą naturą.

Gamma kolorów na zdjęciu jest lekka, a jednocześnie bardzo dźwięczna – turkusowe i oliwkowe odcienie na figurach młodej Greki i Greki, niebiesko-zielone i czerwone wino z plamami szaleńczej staruszki. Obraz wywołał wielkie poruszenie we francuskim społeczeństwie.

Delacroix nazywano szaleńcem, obraz nazywał się szary, przerażający, niepotrzebny, że może tylko przestraszyć. Pisarz Stendal powiedział, że w filmie przeważają nadprzyrodzone żale i ciemności. Jednak im głośniejsze było oburzenie opinii publicznej, tym silniejsze było pragnienie obejrzenia obrazu i szerzej rozpowszechnionej sławy Delacroix.