Jak wiecie, Edouard Manet niesamowicie docenił i podziwiał dzieło Francisco Goyi, a tematy wielokrotnie tworzone przez wielkiego Hiszpana były ucieleśnione w dziele tego wybitnego francuskiego malarza. Oczywiście otrzymuję unikalną interpretację autora. Jednym z tych obrazów jest obraz “Balkon”, nawiązujący do dzieła Goyi “Machi na balkonie”, napisanego 60 lat wcześniej.
Pozornie nic nie znacząca fabuła różni się w indywidualnej obietnicy artysty, w wyniku której otrzymuje natchnioną interpretację.
Bohaterowie obrazu stali się prawdziwymi osobowościami – to artysta Berta Moriozo i skrzypaczka Fanny Klaus. Pomiędzy jasnymi czarnowłosymi kobietami, ocienionymi przez ich śnieżnobiałe stroje, jest Antoine Guillemé, mądry przedstawiciel słynnego “gangu Manne”. W oddali, w tle, nieco rozróżnialnym w ciemności, bardziej prawdopodobne jest odgadnięcie niż Leon Coelle, syn artysty, który przez długi czas był uważany za brata swojej żony, lub po prostu chrzestna Mana, jest wyraźnie czytelny dla Mane'a, ale nigdy tego nie zrobił bohater jego płócien.
Patrząc na zdjęcie, nietrudno zgadnąć, która z kobiet, którą Manet preferował – i rzeczywiście, Mane i Marioso przypisuje się krótkoterminowemu romansowi, który zakończył się pojawieniem się nowej studentki Evy Gonzalez, bez najmniejszego rozczarowania Berthy. Nie należy jednak myśleć, że mistrz podszedł do obrazu Fanny Klaus powierzchownie – zachował się osobny portret skrzypka, który poprzedził napis płótna “Balkon”.
Lekkie, przewiewne, nasycone jasnym obrazem można przypisać jednemu z udanych dzieł, który został pozytywnie przyjęty przez opinię publiczną, ponieważ było znacznie więcej zdjęć, które spowodowały irytację i potępienie. Tkanina “Balkon” natychmiast zajęła się wystawą w Salonie w maju 1869 r., Która niewątpliwie spodobała się Edwardowi Mansowi i służyła jako nowy impuls twórczy.
W latach 80. XIX wieku obraz znajdował się w osobistej galerii artysty Shustave Kaibotta, a następnie znacjonalizowano. Po ekspozycji w Muzeum Ogrodu Luksemburskiego, Luwrze, galerii Gés-de-Pôme obraz został “zarejestrowany” w Muzeum Orsay, gdzie można go dziś podziwiać.