W latach 70. XIX wieku Rossetti porzucił kult Dantego, który rządził w rodzinie jego ojca, a także tematy starożytnych legend. Od tego czasu w jego sztuce był tylko jeden temat – piękne kobiety.
Rossetti był poetą miłości i malarzem miłości; nie było większego miłośnika kobiecego piękna w angielskim malarstwie lub poezji.
W tym samym czasie Rossetti wykazuje estetyczne zainteresowanie tematami muzyki opracowanymi przez Whistlera, Alberta Moore'a i innych młodych artystów estetycznych. Rossetti był żywo zainteresowany tym, co robili jego młodsi współcześni. Najbliższa mu była moda na malarstwo włoskiego renesansu.
Chociaż Rossetti nigdy nie był we Włoszech, w jego płótnach występuje silny wpływ takich weneckich malarzy portretowych, jak Tycjan, Giorgione i Palma Giovane, których obrazy studiował w Galerii Narodowej.
Dwa obrazy, Arbor on the Lawn i Venus Verticordia (Venus Conquering the Hearts, pokazują, jak rozwinął się Rossetti. Oba obrazy są wypełnione tym samym nastrojem zamyślonej i bujnej zmysłowości, są napisane w bogatych, egzotycznych kolorach. Elizabeth Barret Browning napisała, że Rossetti „oszalał z włosów” i na przyjęciach zawsze prosił go o przedstawienie dam o pięknych włosach Modele do obrazu „Arbor on the Lawn” – Marie Spartali po lewej i Alex Wilding po prawej – odpowiadają klasycznym typom Rossetti z pełnym czerwonym g rzeź, marzycielski wyraz i grube, długie falujące włosy.
Bohaterki są pozornie statyczne, głęboko we własnych myślach, ale wewnętrznie są wypełnione intensywnym głębokim uczuciem, które objawia się w spojrzeniu, w geście. Późne płótna Rossettti były niezwykle popularne wśród kupujących, zwłaszcza wśród biznesmenów z północy, a żadna kolekcja w Birmingham, Liverpoolu czy Manchesterze nie jest kompletna bez takiego zdjęcia.
Krajobraz został namalowany w Nola, w pobliżu Sevenoks, w hrabstwie Kent w 1850 roku, i był przeznaczony do obrazu „Dante and Beatrice in Paradise”. W 1850 r. Rossetti nie zdołał ukończyć krajobrazu, a po tym, jak Sevenoks całkowicie opuścił malarstwo. Niemniej jednak pozostał wierny zasadzie prerafaelitów, ponieważ później wybrał nieokreślone tło, które można było zapisać bez pracy na otwartej przestrzeni.
Pod koniec życia Rossettti twierdził, że malował rośliny i kwiaty w tle „z natury”, czyli z gałęzi lub kwiatów, które przyniósł do studia.
(1 votes, average: 5,00 out of 5)