Tryptyk „Zejście z krzyża” został stworzony przez wielkiego flamandzkiego Petera Paula Rubensa dla katedry w jego rodzinnym mieście Antwerpii, w czasie, gdy od 1610 r. Pisał w większości na tematy religijne. Ten sam okres obejmuje tryptyk „Podwyższenie Krzyża” i wiele innych. Z tym naprawdę przełomowym dziełem Rubens deklaruje się jako całkowicie oryginalny artysta, ale wciąż pod wpływem wielkich włoskich mistrzów i nauczycieli, Caravaggia i Jacopo Tintoretto.
Obraz przyciąga wzrok od pierwszej chwili – postać Chrystusa, która spadła mu na ramię z głową, przemieszczenie ciała i zdawało się zatrzymywać na jedną krótką chwilę, zanim wpadł w ręce apostoła Jana. Według autora, zabite ciało Syna Bożego jest ołowiowo-szare, jak marmurowy posąg, na jasnym białym tle całunu pogrzebowego, „wlewającego się” w jaskrawoczerwone, potwierdzające życie ubrania jego ukochanego ucznia – Jana. Stary człowiek, który stoi na schodach i już traci równowagę, jakby wznosił się w górę, już uwolnił ciało z rąk, a drugi staruszek, Józef z Arymatei, wciąż trzyma Zbawiciela za rękę.
Klęcząca Maria Magdalena jest gotowa przyjąć stopy Jezusa, stopy Nauczyciela, które dopiero niedawno wytarła włosami i posmarowała kadzidłem. Z bielą, jak całun, twarz Matki Bożej stoi, rozciągając się do Syna dłonią, aby ją otrzymać. Jej cierpienia są jasne i bliskie każdemu, kto kocha Chrystusa.
Przy całej realistycznej „grawitacji” tego, co się dzieje, nie ma w filmie ostentacyjnego „dramatu”, żadnych teatralnych krzyków, żadnych gestów, nawet łez. Doświadczając wpływu Caravaggia, z jego ostrym kontrastem światła i cienia, Rubens w swojej twórczości jest nadal wolny od „naśladowania Włochów” i pisze z paletą jasnoszarych, różowo-zielonych i bursztynowych kolorów w postaciach kobiecych i bardziej tradycyjnych czerwieni i ochry. u mężczyzn. Kompozycja centralnej części tryptyku zbudowana jest ukośnie:
Ciemne tło mijającego dnia kontrastuje z jasną, białą i czerwoną plamą centralnych postaci – Chrystusa, apostoła Jana, głowy i rąk Marii Magdaleny. Środowisko wokół Jezusa Chrystusa tworzy harmonijny, połączony, uroczysty akt. Na dole obrazu, na pierwszym planie w prawym rogu, przedstawione są symbole cierpienia Chrystusa: strona z Pisma Świętego, umyte paznokcie i korona cierniowa w zbiorniku z wodą. Mamy do czynienia z najwspanialszym dziełem religijnym stworzonym przez Rubensa, które gloryfikowało go jako śpiewaka prawdziwych wartości chrześcijańskich.