Zaręczyny św. Katarzyny Aleksandryjskiej – Giovanni Battista Bertucci

Zaręczyny św. Katarzyny Aleksandryjskiej   Giovanni Battista Bertucci

Przedstawiony Muzeum przez Janosa Laszlo Pirkera w 1836 roku. Wystawiony w Forli w 1938 roku na wystawie “Melozzo Artist of Romagna in Quatro – Cento Era”. Temat tego obrazu był bardzo popularny w starym malarstwie.

Według legendy we śnie do Katarzyny pojawiła się Maryja i dziecko, które uparcie przekonały ją do przyjęcia chrześcijaństwa. Catherine, uczona i szlachetna Aleksandryjska dama, właśnie to zrobiła. Potem znowu śniła o małym Jezusie, który nazwał ją swoją oblubienicą i włożył jej pierścień na rękę.

Budząc się, święty znalazł pierścień na jej palcu.

Niestety obraz jest odcięty, więc jego skład wydaje się zagmatwany: św. Katarzyna, przedstawiona w pasie, stoi w pobliżu Madonny, która jest lekko przesunięta w kierunku Madonny. Ten schemat kompozycyjny jest często powtarzany przez artystów z Romagny, gdzie rozprzestrzeniał się głównie pod wpływem dzieł Pinturicchio.

Bertucci często korzystał z tego rozwiązania kompozycyjnego, styl jego wczesnych prac był pod wpływem mistrzów Umbrii. W tej pracy Bertucci jest już całkowicie niezależny, ale nadal przestrzega tradycji Romagny. Na przykład w obrazie elementów architektonicznych wzorem dla niego jest nadal kierunek Palmezzano.