Kustodiyev nie uchwycił prawdziwego życia, pisze sen. Tak jak na płótnie „Wiosna”, gdzie zobaczysz zupełnie wyjątkowy, nawet kilka cukierkowych światów. Tutaj jest radosne uczucie odnowy natury i barwnej, żywej scenerii oraz triumfu życia. „Wiosna” to świat idealny-utopijny, w którym z jakiegoś nieznanego powodu ludzie okazali się być.
Ale artysta przedstawił otaczającą rzeczywistość tak, jak chciał, żeby była.
Pomimo faktu, że Kustodiyev był już poważnie chory, był w stanie napisać „Wiosnę”, starannie przywracając sceny z życia małej wioski, wiosennych powodzi, domów z piernika, zachodów słońca i kopuł z małej morganowej zasłony.
Każdy widz uderza w pamięć autora. Dokładnie wypisuje każdą osobę, każdego konia, każdy dom. Konstrukcje architektoniczne na obrazach tego artysty mają swoje własne znaczenie: jasny dom z cukierkami w pobliżu wody wypełnia obraz pozytywnie, a kościół, wykonany z tych samych kolorów co niebo, podkreśla wzniosłość zasady religijnej.
Ale najważniejszą rzeczą jest tu nie tylko dokładność obrazu obiektów, ale sam nastrój obrazu, który kiedyś widział. Cała „Wiosna” przenika uczucie radości, które pochodzi z dzieciństwa artysty, blasku słońca w czasie zachodu słońca, zapachu pąków na drzewach, wycieku roztopionej wody i przyjaznego zgiełku ludzi.
Każdy widz z pewnością zauważy, że każda osoba na tym zdjęciu ma swoją rolę: ktoś zakrywa dach, ktoś zabiera zalotne dziewczyny przez sprzęgło, ktoś łapie psa i czerpie wodę bezpośrednio ze strumienia, a ktoś po drugiej stronie wody konie konne.
Wszechstronne umiejętności Kustodieva najlepiej przejawiają się wiosną. Oto zarówno malarz przedstawiający błękitne niebo z różowawymi chmurami, jak i rysownik celebrujący cienkie pnie drzew, ilustrator książek piszący historię ludzi oraz artysta teatralny, który wystawia scenerię ze zjawisk naturalnych, mieszkańców wsi i struktur architektonicznych.
Obraz życia narodowego, który widzimy w „Wiośnie”, jest sam w sobie wyjątkowy. Tylko spokój tego artysty przylega do aktywności. Pisze mężczyznę, gęsi pasące się, gotuje handel poza ogrodzeniem i powodzi na tle spokojnego wiosennego krajobrazu.
Czarujący charakter sezonu wiosennego podkreśla niebieskawa woda odbijająca świat i błękitne niebo.
Obraz został namalowany w tradycyjnym dla późnego Kustodiewa sposobie sztuki – zastosowaniu farb olejnych i płótna. Zaskakująca łatwość postrzegania „Wiosny” przez każdego widza wskazuje, że ta praca artysty była w stanie przekazać obrazy wizualne, słuchowe i dotykowe. Widzisz jasne kolory osady, czujesz wiosenne powietrze, są zdumieni wyrazistością płótna i są zaskoczeni jego mocnym dźwiękiem.
Tylko Kustodiyev może zobrazować wolność wiosennego dnia, kiedy każda osoba może rozwinąć skrzydła. Jego obraz sprawia, że oddychasz głęboko, czujesz ruch i działanie. Każda kreska „Wiosny” przepełniona jest miłością do rodzimej natury, wspomnieniami z dzieciństwa.
Pomimo tego, że ta praca należy obecnie do prywatnego kolekcjonera, reprodukcja jest wystarczająca, aby ustawić nastrój.
Na temat roli krajobrazu w dziełach Kustodiewa zawsze mów osobno. Nazwał obraz „Wiosna”, odnosząc go do okresu odnowy życia, z okresem marzeń i nadziei na najlepsze. W krajobrazie tego obrazu czytane są tradycyjne momenty życia ludzi, którzy od czasów pogaństwa byli w stanie żyć w jedności z naturą.
Odsłania wodą i niebem drzewa i trawę osobliwości mentalności Rosjan, którzy mogą cieszyć się każdym nowym dniem.
Kustodiyev jest wyjątkowy jako artysta, choćby dlatego, że jego charakter i sposób pisania zostały ukształtowane w kontekście rosyjskiej natury, tak majestatyczne i podzielone, proste i poetyckie. Mistrz pędzla nie tylko pisze wydarzenia z życia zwykłych ludzi lub kupców – jarmarki, powodzie, picie herbaty, ale także humanizuje zjawiska naturalne. Obrazy Kustodievskie – to połączenie tekstów i romansu z ziemskim życiem. tylko tutaj zobaczycie jedność natury i człowieka, chrześcijaństwo i pogaństwo, harmonijne istnienie ludzkiej zasady z rodzimą lokalizacją i naturą.