Ten sam heroiczny motyw leży u podstaw dzieła „Wieczór nad morzem”. Płaska kamienna plaża na pierwszym planie jest zanurzona w półmroku. Bujne korony wysokich drzew oświetlają promienie zachodzącego słońca i patrzą majestatycznie na niebo i odległe góry.
Ich gęste nasycenie kolorów kontrastuje z łatwością i przejrzystością planu tła, rozwiązanego w jasnych kolorach.
Drzewa i kamienna masa, wystające w morze, znajdują się po przekątnej i tworzą liniową perspektywę, prowadząc wzrok do głębi obrazu. Niski horyzont otwiera dużą przestrzeń nieba. Mimowolnie czujesz się zaangażowany w ten krajobraz, otoczony przez te skaliste brzegi, wyciszone drzewa, błękitne morze.
Malowanie obrazu oddaje wrażenie surowego morskiego powietrza otaczającego drzewa, góry, pełzające po ziemi, wznoszące się w górę i zamieniające się w drżące, wypełnione wilgocią chmury.
W Górskim Pejzażu i Wieczorze nad Morzem Bogayevsky zmienia swój stary zwyczaj malowania starożytnych ruin na płótnach, podkreślając w ten sposób historyczność krajobrazu. Starożytność ziemi jest przekazywana na tych obrazach przede wszystkim w realistycznym, niemal namacalnym przedstawieniu zniszczonych czasowo brzegów, wietrznych niskich gór i obmywanych deszczami, dając wrażenie bajkowych olbrzymów powoli maszerujących do morza.
Dzięki niesamowitej integralności struktury kompozycyjnej i harmonijnej relacji kolorów, krajobrazy Bogayevsky'ego przeradzają się w epickie obrazy natury, nasycone emocjonalnym dźwiękiem i heroicznym uczuciem. Wyraźnie wyrazili ideę samego autora na temat wysublimowanego piękna wschodniego wybrzeża Krymu, jego i głębokiej starożytności. Własności te były również nieodłączne dla wcześniejszych, przedrewolucyjnych dzieł artysty, ale w ostatniej dekadzie twórczości Bogayevsky'ego jego obraz zyskał ostrzejsze poczucie rzeczywistości otaczającej przyrody, konkretność przedstawionego motywu.