Ten widok jest najbardziej dramatycznym płótnem Constable z widokiem na katedrę w Salisbury. Pomysł przedstawienia katedry na tle “burzy opuszczającej” przyszedł do artysty w 1829 roku, kiedy odwiedził to miejsce wraz z Janem Fisherem, ale obraz został ukończony dopiero w 1831 roku. Ponadto artysta wprowadził w nim ostatnie poprawki w 1835 roku.
Fabuła obrazu – kościół na tle burzliwego nieba – była szczególnie ważna zarówno dla Fishera, jak i dla samego Constable. Na początku lat trzydziestych XIX wieku w oświeconym społeczeństwie wiele mówiono o potrzebie zreformowania angielskiego kościoła. Constable, wyróżniający się niezwykle konserwatywnymi poglądami, postrzegał te “oburzające” rozmowy jako próbę wkroczenia do najświętszej ze wszystkich instytucji społecznych w Wielkiej Brytanii.
Tęcza przedstawiona powyżej katedry musi najwyraźniej symbolizować nadzieję artysty, że reformatorzy zostaną wprowadzeni w życie, miną trudne czasy, a stare dobre tradycje zostaną wskrzeszone.
Podstawa tęczy została napisana przez konstablającego tuż nad domem Fishera, najprawdopodobniej jako znak uczucia i szacunku dla jego starego przyjaciela. Można zauważyć pewne dziwactwa w kompozycji tego obrazu, choć wiele szczegółów pierwszego planu zostało namalowanych przez artystę z rysunków wykonanych przez niego na rzece Stur. Pewna dysproporcja między dużym wózkiem a wznoszącymi się za nim małymi domkami – wydaje się, że spadły na ziemię, przyciąga uwagę.
Te nieścisłości nie zawstydziły jednak funkcjonariusza. Był bardzo dumny z tej pracy i nazwał ją “najbardziej imponującym płótnem”.