Malarstwo holenderskiego malarza Jana Vermeera Delft „Wiadomość zwrotna”. Rozmiar obrazu to 72 x 60 cm, olej na płótnie. Kobieta w jasnozielonej sukience z białymi rękawami, w białej czapce i kolczykach z pereł, które są prawie obowiązkowe dla Vermeera, siedzi na skraju stołu nakrytego orientalnym dywanem. Światło spada z wysokiego okna znajdującego się po lewej stronie obrazu.
W głębi pokoju, między stołem a oknem, jest pokojówka. Ma na sobie skromną szarą sukienkę z niebieskim fartuchem, jej stonowana opalenizna wskazuje, że spędza dużo czasu poza domem. Skrzyżowane ręce, ona wygląda przez okno. Postać pokojówki symbolizuje spokojne oczekiwanie.
Gospodyni jest całkowicie pochłonięta listem. Zielone zasłony, czarno-białe płytki podłogowe i obraz w czarnej ramce na tylnej ścianie podkreślają elegancję wnętrza.
Ten obraz „Znalezienie Mojżesza”, według niektórych badaczy, należy do pędzla Sir Petera Lily. Przezroczysta biała tkanina pokrywa część witraża. Dolna klapa jest zamknięta za nią. Kombinacje białych plam tworzą zamknięty trójkąt – od okna, przez biały kołnierzyk sukienki pokojówki, po białą czapkę i rękawy sukienki gospodyni, aż do białych płytek podłogowych, aż do białej kurtyny okiennej.
Podobnie jak w innych pracach Vermeera, kompozycja jest ściśle weryfikowana. Na przykład odległość od dolnej krawędzi obrazu do stołu jest taka sama, jak od górnej krawędzi obrazu do dolnej krawędzi ramki „Znajdowanie Mojżesza”.
Małe detale dodają kompozycji dynamiki. Na podłodze nogi krzesła znajduje się wosk, jasny czerwony znaczek na listy i kilka kartek papieru, które różni badacze uważają albo za list otwarty, który prawdopodobnie właśnie otrzymał, albo za małą książkę. W XVII wieku listy były zazwyczaj wkładane w małe koperty lub zawijane w oddzielną kartkę papieru, zapieczętowane woskową pieczęcią.
Ale czasami, zwłaszcza jeśli wiadomość została wysłana ze służącą, list można po prostu złożyć i związać wstążką. Fakt, że przedmioty te są rzucane na podłogę, daje pośpiech, z którym gospodyni domu zaczęła pisać.
Krzesło na pierwszym planie pokazuje również ostatnią obecność trzeciej osoby w pokoju. Zazwyczaj w holenderskim domu wzdłuż ścian ustawiono krzesła, które nie były używane. Schludna pokojówka prawdopodobnie położyłaby krzesło i podniosła list i zapieczętowała woskiem z podłogi, gdyby nie kazano mu „pilnie czekać” na odpowiedź.