Wenus i wulkan – Bartholomeus Spranger

Wenus i wulkan   Bartholomeus Spranger

Obraz “Wenus i wulkan” został namalowany przez flamandzkiego artystę Bartholomeusa Sprangera w Pradze, ukończony rok przed śmiercią malarza. Rozmiar obrazu 140 x 95 cm, olej na płótnie. Wulkan, w mitologii, bóstwo ognia i metalurgii, według Varro, przeszedł do Rzymian z Sabines.

Słowo Vulcanus nie ma jednoznacznej etymologii po łacinie.

Kult Wulkana był pierwotnie związany z ofiarami z ludzi. Wskazują na to wiadomości o Varro, potwierdzone przez innych pisarzy, że podczas święta wulkanów ludzie rzucali żywe ryby i inne zwierzęta do ognia, poświęcając je zamiast ludzkich dusz. Na antropofagiczny charakter kultu wskazuje również mit o synu Wulkana, ziejącym ogniem kanibalem Cacusem, który mieszkał na wzgórzu Awentyn, w jaskini otoczonej resztkami pożeranych przez nie ludzkich ciał.

Starożytni pisarze rzymscy wspominają pierwszą żonę Wulkana, nazywając ją jedną – Mayą, inni – Mayestą. Inne mity, identyfikujące Wulkana z greckim Hefajstosem, łączą go z boginią piękna, Wenus. Synowie Wulkana ze śmiertelnych kobiet czcili rzymski król Servius Tullius i założyciel miasta Prenesta Tsekul.