W studni. Gorący dzień – Martiros Sergeevich Saryan

W studni. Gorący dzień   Martiros Sergeevich Saryan

Wczesne prace Saryana łączą się pod wspólnym tytułem „Tales and Dreams”. Wizualne środki tych płócien u młodego Saryana dają tendencję do najnowszych trendów w malarstwie. Jego debiut był naznaczony symboliką, która rozprzestrzeniła się w tym czasie w Europie i Rosji. Saryan stworzył własną wersję tego kierunku.

Natura w jego obrazach nie jest czystą fikcją, ale prawdziwym środowiskiem Wschodu blisko jego serca, w szczególności Armenii.

Tu nie dominuje koncepcja symbolistyczna, ale ludowo-poetycka, panteistyczna i dziecinna percepcja świata, która jest nieodłączna duszy. Ludzie Saryana wydają się rozmawiać z naturą – z górami, drzewami, zwierzętami. Korzenie takiego dialogu sięgają starożytności i przypominają bajki, tradycje i pieśni ludowe.

Atmosfera baśni Saryana jest tajemnicza i poetycka.

Nienaganny kolorystyczny smak i wewnętrzna czystość nadają im szczególnego uroku. W drugim cyklu „Baśni i snów”, napisanym w umiarkowanym stylu w latach 1905-1908, Saryan pogłębia swoją naturalną filozofię. Natura i tutaj to jedna rodzina, ale także coś nowego. Wzmacniając kontrastujące kombinacje odcieni niebieskiego, morelowego i zielonego, artysta podkreśla charakterystyczną cechę swojego rodzinnego Wschodu – olśniewające, parne światło, jakby promieniowało z wnętrza płótna.

Po znalezieniu drogi do własnego języka obrazkowego, Saryan z ufnością ruszył wzdłuż niego.

Fantastyczna fabuła, której rdzeniem była idea jedności natury, jest ujęta w jasny, kolorowy kolor. Artysta w swoim żywiole. Wszystko przedstawione tak, jakby płonęło w oślepiającym gorącym słońcu.

Saryan miał wiele podobnych obrazów, ale ich miejsce pobytu jest nieznane.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (1 votes, average: 5,00 out of 5)