Grafika Qassam jest oryginalna i świeża. Pozostaje tylko żałować, że artysta stworzył zbyt mało prac w tym gatunku, gdzie jej pragnienie uporządkowanej kompozycji, “lakonizm” w szczegółach i cudowne wyczucie linii tak pięknie wcielonej. Poważnie zaangażowany w grafikę Kassam rozpoczął w 1871 roku.
Będąc w tym czasie w Parmie, brała lekcje u włoskiego grafika Carla Raimondy. Jednak te ćwiczenia nie otrzymały żadnego widocznego przykładu. Dopiero w 1879 r. Kassam postanowił spróbować swoich sił w nowym gatunku – pod wpływem Edgara Degas, który zaprosił ją do pracy nad ilustracjami do magazynu “Dzień i noc”.
Magazyn ten nigdy nie został opublikowany, ale siedem rycin wykonanych dla niego przez artystę zostało pokazanych na piątej wystawie impresjonistycznej w kwietniu 1880 roku.
Odważny kontrast czerni i bieli, charakterystyczny dla tych rycin, przewidywał graficzne eksperymenty artystów grupy Nabi, aw szczególności genialnych dzieł Bonnarda. Na początku lat 90. XIX wieku Mary Kassam ponownie zwróciła się do grafiki i stworzyła serię dziesięciu kolorowych akwafort, które stały się “paznokciem” pierwszej osobistej wystawy Kassam, która odbyła się w kwietniu 1891 roku w galerii Durand-Ruel.
W nim, między innymi, akwaforty, znajduje się praca “W zbiorczym” i “List”. Łatwo zauważyć, że cała seria była pod wpływem japońskich mistrzów, takich jak Utamaro i Hiroshige.
Ich ryciny, które Kassam widział na paryskiej wystawie sztuki japońskiej, przemieniły ideę Europejczyków w sztukę Dalekiego Wschodu. Ryciny samej bohaterki naszego wydania wyróżniają się śmiałością rozwiązań kolorystycznych, liniami wysokiej jakości i zdolnością do przekazywania wielu małych środków. Camille Pissarro, zwykle skąpy w pochwalnych epitetach, w rozmowie z synem, zwany pracami graficznymi artysty “uderzający w ton, subtelny, elegancki, bez widocznych błędów technicznych, o niesamowitym smaku”.