Obraz „Tragedia” odnosi się do pleiady najsłynniejszych dzieł Picassa. Praca jest jednym z najlepszych osiągnięć okresu niebieskiego.
Depresyjny okres twórczości, w którym panowała tragedia, dramat, żal „zrodził” wiele wybitnych dzieł wielkiego mistrza.
Dziś wiadomo na pewno, że powodem tak mrocznego okresu twórczości była śmierć bliskiego przyjaciela Picassa i trudna materialna i moralna pozycja artysty. Ale jak na ironię, te same zdjęcia, które powstały w atmosferze skrajnego ubóstwa, dziś nie zmęczyły się rekordami cen na wszelkiego rodzaju prestiżowych aukcjach. „Tragedia” – jedno z tak ważnych dzieł.
Fabuła obrazu narodziła się w wyniku ścisłej obserwacji artysty tych samych niespokojnych i nieszczęśliwych ludzi jak on. Praca przedstawia trzech biednych ludzi, którzy stoją na plaży. Smutne twarze, opuszczone ramiona, złożone dłonie – wszystko to wyraża smutne myśli.
Wszyscy bohaterowie zdjęcia są boso i źle ubrani. Wydają się owijać swoje biedne szmaty, starając się ukryć przed przenikliwym morskim wiatrem.
Poczucie tragedii jest jeszcze bardziej nasilone, gdy patrzysz na twarz chłopca – jego wygląd pozbawiony jest natychmiastowej witalności właściwej każdemu dziecku, wręcz przeciwnie, nie jest dziecinnie poważny i smutny.
Autor nie daje nam wskazówek, kim są ci ludzie: rodzina rybaków, czy po prostu przechodnie, których nogi zaprowadziły ich do wybrzeża morskiego.
Cała praca jest przesiąknięta pewnego rodzaju beznadziejnością i fatalnością tego, co się dzieje, co nieumyślnie rodzi pytanie, jakie silne emocje ogarnęło 20-letnia młodzież, która wtedy była Pablo Picasso, ponieważ mogli „wylać się” na takie tragiczne i beznadziejne zdjęcia?!
Dziś tę emocjonalną pracę można zobaczyć w Waszyngtonie w National Gallery of Art.
(2 votes, average: 5,00 out of 5)