Płacząca kobieta – Pablo Picasso

Płacząca kobieta   Pablo Picasso

Pablo Picasso jest z pewnością jednym z największych artystów XX wieku. Sława i popularność mistrza daje nie tylko pozycję antywojenną wyrażoną w jego pracach, ale także tworzenie stylu „kubizmu”. Obie te rzeczy znajdują odzwierciedlenie w „Płaczącej kobiecie”, słynnym portrecie Picassa, wykonanym w stylu kubizmu analitycznego, ale z wielkim realizmem w odniesieniu do innych dzieł.

Płótno pozostaje dziś punktem zwrotnym dla hiszpańskiego malarstwa, reprezentującym rozwój antywojennego tematu, który powstał w Guernica. Ten ostatni powstał w odpowiedzi na terror i bombardowanie ludności cywilnej podczas hiszpańskiej wojny domowej. Po jego zakończeniu Picasso spędził dużo czasu na przedstawianiu płaczących kobiet, które opierały się na jednej z postaci, które pojawiły się w Guernica.

Wersja obecnie dostępna w British Tate Gallery to najnowsza i najtrudniejsza praca w serii.

Modelem dla całej serii płaczących kobiet była oszałamiająco atrakcyjna dziewczyna i profesjonalny fotograf – Dora Maar, która była również jedną z czołowych surrealistek lat trzydziestych. Po spotkaniu z Picasso w Paryżu stała się jego kochanką, muzą, bratnią duszą i odegrała ważną rolę w poszerzaniu i kształtowaniu świadomości politycznej artysty. Oprócz gwinei poświęcone są jej inne portrety, w tym „Dora Maar z kotem”, sprzedane w 2006 r. Za 95 mln dolarów.

„Płacząca kobieta” z chusteczką przedstawia uniwersalny obraz cierpienia stworzony w stylu wczesnego kubizmu analitycznego, charakteryzującego się użyciem kanciastych i nakładających się fragmentów, jakby portret był malowany jednocześnie z kilku stron. Aby podkreślić płaski charakter pracy, Picasso nie próbuje tworzyć głębi obrazu bez zastosowania perspektywy liniowej, światła i cienia oraz innych metod modelowania.

1 Star2 Stars3 Stars4 Stars5 Stars (6 votes, average: 3,17 out of 5)